ผลของการใช้โปรแกรมการจัดการกับอาการร่วมกับการกดจุดต่ออาการคลื่นไส้ อาเจียน ขย้อน หลังผ่าตัดในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดช่องท้อง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบอาการคลื่นไส้ อาเจียนขย้อน ภายหลังผ่าตัดของผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดช่องท้อง ระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการจัดการกับอาการร่วมกับการกดจุดกับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยหญิงที่ได้รับการผ่าตัดช่องท้อง ที่ห้องผ่าตัดโรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี จำนวน 40 ราย จัดเข้ากลุ่มควบคุม 20 ราย และกลุ่มทดลอง 20 ราย โดยให้มีลักษณะเหมือนกันในด้านอายุ น้ำหนัก ส่วนสูง และชนิดของการผ่าตัดโดยกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลปกติ กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการจัดการกับอาการร่วมกับการกดจุดที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น โดยใช้แนวคิดการจัดการกับอาการของ Dodd et al. (2001) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ โปรแกรมการจัดการกับอาการร่วมกับการกดจุด เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือแบบประเมินอาการคลื่นไส้ อาเจียน ขย้อน ได้ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา จากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน และหาความเที่ยงโดยการหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟา ของครอนบาค ได้ค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.93 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติการทดอบค่าที ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. กลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับโปรแกรมการจัดการกับอาการร่วมกับการกดจุด มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ขย้อน หลังผ่าตัด น้อยกว่า กลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ 2. กลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับโปรแกรมการจัดการกับอาการร่วมกับการกดจุดหลังผ่าตัด 6 ชั่วโมง มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ขย้อน น้อยกว่ากลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3.กลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับโปรแกรมการจัดการกับอาการร่วมกับการกดจุด หลังผ่าตัด 24 ชั่วโมง มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ขย้อน ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ