แนวทางการออกแบบเชิงวิทยาศาสตร์ของฮวงจุ้ยสำหรับประเทศไทย

Abstract

ฮวงจุ้ย คือศาสตร์การจัดสภาพแวดล้อมทางกายภาพเพื่อความปลอดภัยและความสบายของมนุษย์กำเนิดจากประเทศจีนเมื่อ 2,500 ปีมาแล้ว ปัจจุบันการนำข้อปฏิบัติของฮวงจุ้ยไปใช้ในหลายประเทศเกิดการขัดแย้งกับหลักการออกแบบปัจจุบันและเกิดผลเสียในหลายด้านตามมา การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาถึงปัจจัยที่มีอิทธิพลของข้อปฏิบัติและสาระสำคัญเชิงวิทยาศาสตร์ของฮวงจุ้ย เพื่อจัดทำแนวทางการออกแบบเชิงวิทยาศาสตร์ของฮวงจุ้ยสำหรับประเทศไทยในปัจจุบันอย่างเหมาะสม ข้อปฏิบัติของฮวงจุ้ยจีนโบราณแบ่งเป็นสองส่วนหลัก ได้แก่ลักษณะทางกายภาพและดวงชะตาราศี งานวิจัยนี้ศึกษาเฉพาะปัจจัยทางกายภาพที่มีอิทธิพลต่อมนุษย์ทุกคนเท่ากัน ผลศึกษาพบว่าข้อปฏิบัติของ ฮวงจุ้ยจีนโบราณใช้หลักวิทยาศาสตร์เพื่อให้เกิดความสบายของร่างกายโดยเฉพาะอุณหภูมิร้อนหนาวเป็นหลัก เนื่องจากสภาพอากาศฤดูหนาวเป็นเงื่อนไขวิกฤต จำเป็นต้องทำให้พื้นผิวอาคารและสภาพแวดล้อมมีอุณหภูมิสูงขึ้นโดยใช้มวลสารอาคารมากเพื่อกักเก็บความร้อนจากแสงอาทิตย์ และป้องกันการสูญเสียรังสีความร้อนของอาคารสู่ท้องฟ้าในเวลากลางคืน ไม่ใช้การระเหยของน้ำ และป้องกันกระแสลมพัดผ่านร่างกายซึ่งจะทำให้สูญเสียความร้อน โดยใช้รูปทรง ตำแหน่ง และทิศทาง ของสภาพแวดล้อมภายนอกและลักษณะอาคาร สามารถเพิ่มจำนวนชั่วโมงในเขตสบายภายในอาคารเฉลี่ยร้อยละ 35 ในฤดูหนาว ร้อยละ 55 ในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง ตัวอย่างเช่นในเวลากลางคืนฤดูหนาวมีอุณหภูมิภายนอกเฉลี่ย -5 องศาเซลเซียส ร่างกายจะรู้สึกเสมือนหนึ่งว่าอุณหภูมิสูงขึ้น 8.5 ถึง 10 องศาเซลเซียสในอาคาร ส่วนฤดูร้อนใช้ความเร็วลมธรรมชาติผ่านผิวน้ำและผ่านช่องเปิดของอาคาร การนำข้อปฏิบัติของฮวงจุ้ยจีนที่เหมาะสมกับภูมิอากาศหนาวเย็น มาใช้กับประเทศไทยที่อยู่ในเขตภูมิอากาศร้อนชื้นจึงไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง เป็นข้อปฏิบัติเพื่อทำให้อาคารและสภาพแวดล้อมโดยรอบมีการสะสมความร้อนมากและร่างกายจะรู้สึกร้อนขึ้น ดังนั้นการนำไปใช้ต้องมีความเข้าใจในหลักวิทยาศาสตร์ของฮวงจุ้ย ซึ่งฮวงจุ้ยวิทยาศาสตร์ที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทยคือ การทำให้อุณหภูมิพื้นผิวอาคารและสภาพแวดล้อมต่ำโดยใช้มวลสารเพื่อหน่วงเหนี่ยวความร้อนและป้องกันความร้อนจากแสงอาทิตย์ (อุณหภูมิลดลง 2.5-3.5 องศาเซลเซียส) เพิ่มการสูญเสียรังสีความร้อนของอาคารสู่ท้องฟ้า (อุณหภูมิอากาศลงลง 1.5-2.5 เซลเซียส) เพิ่มการระเหยของน้ำของพื้นผิว (อุณหภูมิลดลง 2-3 องศาเซลเซียส) และเพิ่มความเร็วลมพัดผ่านร่างกาย (อุณหภูมิเสมือนลดลง 1.5-2.5 องศาเซลเซียส) โดยผลการศึกษาพบว่าความรู้สึกเสมือนของร่างกายภายในอาคารอยู่ในช่วงสบายตลอดเวลา ตัวอย่างเช่นในฤดูร้อนเวลากลางวันอุณหภูมิอากาศภายนอก 35 องศาเซลเซียส อุณหภูมิอากาศในอาคาร 28 องศาเซลเซียส และผู้ใช้อาคารจะรู้สึกว่าอุณหภูมิอากาศ 24.5-26 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นผลจากการใช้ปัจจัยของการออกแบบเชิงวิทยาศาสตร์ของฮวงจุ้ยสำหรับประเทศไทยอย่างเหมาะสม