ความสัมพันธ์ระหว่างภูมิหลังกับความต้องการการศึกษาต่อ ของนักศึกษาผู้ใหญ่แบบเบ็ดเสร็จระดับที่ 4 ในกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและหาความสัมพันธ์ระหว่างภูมิหลังกับความต้องการการศึกษาต่อ ของนักศึกษาผู้ใหญ่แบบเบ็ดเสร็จระดับที่ 4 ในกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย นักศึกษาที่กำลังจะสำเร็จการศึกษาในภาคปลาย ปีการศึกษา 2528 จำนวน 633 คน เป็นกลุ่มนักศึกษาที่ต้องการศึกษาต่อ 442 คน และกลุ่มที่ไม่ต้องการศึกษาต่อ 191 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดย ผู้วิจัยนำแบบสอบถามที่สร้างขึ้นไปเก็บข้อมูลด้วยตนเอง และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการคำนวณค่าร้อยละ การทดสอบไคสแควร์ และหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์คอนทินเยนซี ผลการวิจัย 1. ภูมิหลังของนักศึกษาที่ต้องการศึกษาต่อและไม่ต้องการศึกษาต่อที่มีลักษณะเป็นไปในทำนองเดียวกัน คือ ส่วนใหญ่ เป็นเพศหญิง เป็นโสด มีจุดมุ่งหมายเฉพาะในการเข้าศึกษาในหลักสูตรการศึกษาผู้ใหญ่แบบเบ็ดเสร็จระดับที่ 4 เพื่อใช้เป็นพื้นฐานการศึกษาในระดับสูงขึ้น มีวัตถุประสงค์ในการเรียนทั่วไป เพื่อประกอบอาชีพที่มีรายได้ดี มีความมั่นคง มีทัศนคติเกี่ยวกับการเรียนว่า ควรเลือกเรียนในด้านวิชาชีพเพื่อจะได้ประกอบอาชีพทันที บิดามารดาและตัวนักศึกษา ไม่ประกอบอาชีพ และไม่มีรายได้ นักศึกษาที่มีผู้ปกครอง ผู้ปกครองส่วนใหญ่ประกอบอาชีพธุรกิจส่วนตัว และมีรายได้มากกว่า 4,000 บาทต่อเดือน รายจ่ายที่เป็นปัญหาต่อครอบครัว คือ เรื่องที่อยู่อาศัย มีจำนวนสมาชิกในครอบครัวระหว่าง 5-7 คน ลำดับการเกิดเป็นคนที่ 2 มีพี่ 1-2 คน มีน้อง 1-2 คน บิดามารดามีชีวิตและอยู่ด้วยกัน การศึกษาของบิดามารดาอยู่ในระดับประถมศึกษา และคิดว่าบุตรควรขวนขวายเรียนในระดับสูงด้วยตนเอง นักศึกษาส่วนใหญ่พอใจกับผลการเรียนวิชาสร้างเสริมประสบการณ์ และมีผลการเรียนวิชาบังคับอยู่ในระดับ “ผ่าน” นานๆครั้งนักศึกษาจึงจะขาดเรียนเนื่องจากสาเหตุต้องประกอบอาชีพ ไม่มีผู้ให้การสนับสนุนด้านการเงิน ปัจจัยสำคัญที่นักศึกษาคิดว่าช่วยให้อยากเรียนต่อ คือ บิดามารดาให้การสนับสนุน และบิดามารดาควรปล่อยให้เรียนตามใจชอบ นักศึกษาได้รับคำแนะนำเกี่ยวกับการเรียนต่อเสมอๆ และจะตัดสินใจเกี่ยวกับการเรียน ด้วยตนเอง 2. ภูมิหลังของนักศึกษาที่ต้องการศึกษาต่อและไม่ต้องการศึกษาต่อที่มีลักษณะไม่เป็นไปในทำนองเดียวกัน คือ 2.1 นักศึกษาที่ต้องการศึกษาต่อ ส่วนใหญ่ มีอายุระหว่าง 14-18 ปี มีจุดมุ่งหมายที่จะประกอบอาชีพงานด้านวิทยาศาสตร์ เช่น ช่างวิทยุ ช่างทีวี สภาพเศรษฐกิจของครอบครัวมีรายรับพอๆกับรายจ่าย บิดามารดาคาดหวังให้เรียนจบชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นแล้วต่อสายอาชีพ และคาดหวังให้ประกอบอาชีพงานด้านวิทยาศาสตร์ 2.2 นักศึกษาที่ไม่ต้องการศึกษาต่อ ส่วนใหญ่ มีอายุระหว่าง 19-23 ปี ไม่มีจุดมุ่งหมายในการประกอบอาชีพ สภาพเศรษฐกิจของครอบครัวมีรายรับน้อยกว่ารายจ่าย บิดามารดาคาดหวังให้เรียนจบชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น และไม่มีจุดมุ่งหมายเกี่ยวกับอาชีพของบุตร 3. เมื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภูมิหลังด้านต่างๆ กับความต้องการการศึกษาต่อ ของนักศึกษา พบว่าสภานภาพการสมรสของนักศึกษา, อายุ, จุดมุ่งหมายในการเข้าศึกษาตามหลักสูตรการศึกษาผู้ใหญ่แบบเบ็ดเสร็จระดับที่ 4, ทัศนคติเกี่ยวกับการเรียน, จุดมุ่งหมายด้านอาชีพ, สถานภาพเศรษฐกิจของครอบครัว, ความคิดของบิดามารดาเกี่ยวกับการศึกษาของบุตร, ระดับการศึกษาของบุตรที่บิดามารดาคาดหวัง, ประเภทอาชีพของบุตรที่บิดามารดาคาดหวัง, วิชาที่มีผลการเรียนเป็นที่พอใจ, การขาดเรียน และ การสนับสนุนทางการศึกษาของบิดามารดา เป้นตัวแปรที่มีความสัมพันธ์กับความต้องการการศึกษาต่อ ที่ระดับนัยสำคัญ .05 และมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์คอนทินเยนซี เท่ากับ 0.12, 0.19, 0.24, 0.16, 0.23, 0.10, 0.17, 0.15, 0.26, 0.39, 0.16, 0.10 และ 0.19 ตามลำดับสำหรับตัวแปรอื่นๆ คือ เพศ, อาชีพและรายได้ของบิดามารดา, อาชีพและรายได้ของผู้ปกครอง, อาชีพและรายได้ของนักศึกษา, ระดับการศึกษาของบิดามารดา, ขนาดครอบครัว, สถานภาพการสมรสของบิดามารดา, ผลการเรียนวิชาบังคับ, ผู้ให้การสนับสนุนการศึกษา, ความถี่ของการได้รับคำแนะนำเกี่ยวกับการศึกษา และ ผู้ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการศึกษา เป็นตัวแปรที่ไม่มีความสัมพันธ์กับความต้องการการศึกษาต่อ