รูปแบบและบทบาทพื้นที่ว่างเพื่อการสันทนาการในเขตเทศบาลนครพิษณุโลก

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบ และบทบาทพื้นที่ว่างเพื่อการสันทนาการในเขตเทศบาลนครพิษณุโลกที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน 2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการใช้พื้นที่ว่างเพื่อการสันทนาการในเขตเทศบาลนครพิษณุโลก 3) เสนอแนะแนวทางในการพัฒนา รูปแบบ และบทบาทพื้นที่ว่าง ให้สามารถใช้ประโยชน์เพื่อการสันทนาการได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด โดยได้วิเคราะห์รูปแบบ บทบาทและปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าใช้พื้นที่ว่างของคนที่เข้ามาใช้พื้นที่ เพื่อให้ทราบถึงศักยภาพ ปัญหา และข้อจำกัดของพื้นที่ว่าง เพื่อนำไปสู่การเสนอแนะแนวทางในการพัฒนาพื้นที่ว่าง เพื่อให้เกิดการใช้ประโยชน์ที่สอดคล้องกับความต้องการของผู้ใช้มากที่สุด ผลการศึกษาพบว่า พื้นที่ว่างในเขตเทศบาลนครพิษณุโลกแบ่งออกได้เป็น 5 ประเภท ได้แก่ 1) พื้นที่ว่างริมน้ำ 2) พื้นที่ว่างในสถาบันการศึกษา 3) พื้นที่ว่างในสถาบันราชการ 4) พื้นที่ว่างในสถาบันศาสนา 5) พื้นที่ว่างในโบราณสถาน โดยรูปแบบการเข้าใช้พื้นที่ว่างนั้นนอกจากใช้ประโยชน์เพื่อการนันทนาการแล้ว ยังเป็นศูนย์รวมทางด้านสังคม และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของพิษณุโลกอีกด้วย ซึ่งปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าใช้พื้นที่ว่างนั้น ได้แก่ การใช้ประโยชน์ที่ดิน โครงข่ายการคมนาคม ที่ตั้งของพื้นที่ว่าง สิ่งอำนวยความสะดวก ความปลอดภัย และสภาพภูมิทัศน์และนันทนาการ ซึ่งพื้นที่แต่ละบริเวณมีศักยภาพ ปัญหา และข้อจำกัดที่แตกต่างกันไป ดังนั้นแนวทางในการพัฒนาพื้นที่ว่างเพื่อการสันทนาการในเขตเทศบาลนครพิษณุโลก จึงแบ่งออกเป็นแผนการพัฒนาพื้นที่ในภาพรวม เพื่อการเชื่อมโยงพื้นที่ว่างต่างๆ และแนวทางการปรับปรุงและการใช้ประโยชน์ที่เหมาะสมในพื้นที่ว่างแต่ละประเภท โดยคำนึงถึงคุณภาพ และความเหมาะสมของพื้นที่ว่าง ที่ไม่เป็นอุปสรรคต่อเอกลักษณ์ของเมือง และสามารถตอบสนองการใช้ประโยชน์พื้นที่ได้อย่างคุ้มค่า