ความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลเกี่ยวกับการบริหาร ของวิทยาลัยพยาบาลสภากาชาดไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลที่มีต่อการบริหารงานของวิทยาลัยพยาบาล สภากาชาดไทย ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ มีจำนวน 240 คน เป็นนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1, 2, 3 และ 4 ปีการศึกษา 2517 ชั้นละ 60 คน โดยใช้แบบสอบถามความคิดเห็นต่อการบริหารงานของวิทยาลัยพยาบาลซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นเองเป็นเครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล และทำการเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลแต่ละระดับชั้นด้วยวิธีวิเคราะห์ความแปรปรวน และทดสอบความแตกต่างของตัวแปรเป็นรายคู่ โดยใช้อัตราส่วนวิกฤติเป็นสถิติในการทดสอบ ปรากฏผลดังนี้ 1. ความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลที่มีต่อการบริหารงานของวิทยาลัยพยาบาลทางฝ่ายวิชาการ และกิจการนักศึกษาทั้ง 4 ระดับ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ซึ่งสนองสมมติฐานข้อที่ 1 และ 3 ที่ว่าความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1, 2, 3 และ 4 ต่อการบริหารงานของวิทยาลัยพยาบาลแตกต่างกันและนักศึกษาพยาบาลในแต่ละชั้นมีความคิดเห็นแตกต่างกันในการบริหารงานทางวิชาการและกิจการนักศึกษา และเมื่อเปรียบเทียบเป็นรายคู่ปรากฏว่านักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1 มีความคิดเห็นในเชิงนิมานสูงกว่านักศึกษาชั้นปีที่ 2, 3 และ 4 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01ซึ่งไม่สนองสมมติฐานข้อ 2 ที่ว่านักศึกษาพยาบาลในระดับชั้นที่สูง มีความคิดเห็นต่อการบริหารงานของวิทยาลัย พยาบาลเป็นไปในทางนิมานมากกว่านักศึกษาที่เรียนอยู่ในชั้นที่รองๆ ลงมา 2. ความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลที่มีต่อการบริหารงานทางวิชาการทั้ง 4 ระดับ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ซึ่งสนองสมมติฐานข้อที่ 3 ที่ว่านักศึกษาพยาบาลในแต่ละชั้น มีความคิดเห็นแตกต่างกันในการบริหารงานทางวิชาการและกิจการนักศึกษา และเมื่อเปรียบเทียบเป็นรายคู่ปรากฏว่านักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1 มีความคิดเห็นในเชิงนิมานสูงกว่านักศึกษาชั้นปีที่ 2, 3 และ 4 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01ซึ่งไม่สนองสมมติฐานข้อ 2 ที่ว่านักศึกษาพยาบาลในระดับชั้นที่สูง มีความคิดเห็นต่อการบริหารงานของมหาวิทยาลัยพยาบาลเป็นไปในทางนิมานมากกว่านักศึกษาที่เรียนอยู่ในชั้นที่รองๆ ลงมา 3. ความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลที่มีต่อการบริหารงานทางฝ่ายกิจการนักศึกษาทั้ง 4 ระดับ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ซึ่งสนองสมมติฐานข้อที่ 3 ที่ว่านักศึกษาพยาบาลในแต่ละชั้น มีความคิดเห็นแตกต่างกันในการบริหารงานทางวิชาการและกิจการนักศึกษา และเมื่อเปรียบเทียบเป็นรายคู่ปรากฏว่านักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 มีความคิดเห็นในเชิงนิมานสูงกว่านักศึกษาชั้นปีที่ 2 และ ปีที่ 3 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01ซึ่งสนองสมมติฐานข้อ 2 ที่ว่านักศึกษาพยาบาลในระดับชั้นที่สูง มีความคิดเห็นต่อการบริหารงานของมหาวิทยาลัยพยาบาลเป็นไปในทางนิมานมากกว่านักศึกษาที่เรียนอยู่ในชั้นที่รองๆ ลงมา