แนวโน้มความต้องการใช้พื้นที่ห้องเย็น ในการรักษาสินค้าสัตว์น้ำเพื่อการส่งออก

Abstract

ปัจจุบันสินค้าสัตว์น้ำของประเทศไทย ที่ส่งไปจำหน่ายยังต่างประเทศได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากสินค้าสัตว์น้ำที่สำคัญในช่วงปี พ.ศ. 2510-2522 ได้แก่ กุ้งสดแช่แข็ง, ปลาหมึกแช่แข็ง, ปลาสดแช่แข็ง และผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำอื่น ๆ อีก เป็นต้น โดยที่ในปีหนึ่ง ๆ มูลค่าการส่งออกรวมสินค้าทั้ง 3 ประเภทดังกล่าว สามารถนำเงินตราเข้ามาไม่ต่ำกว่า 2,000 ล้านบาท อย่างไรก็ตาม ก่อนการส่งสินค้าประเภทดังกล่าวออก จะต้องผ่านขบวนการแช่แข็งจากอุตสาหกรรมห้องเย็นเพื่อรักษาคุณภาพและความสดของอาหารเสียก่อน ซึ่งส่วนใหญ่แล้วอุตสาหกรรมห้องเย็นเหล่านี้จะตั้งอยู่ในเขตกรุงเทพมหานครร้อยละ 90 จะเห็นได้ว่าอุตสาหกรรมห้องเย็นมีความสำคัญต่อการส่งออกสินค้าสัตว์น้ำประเภทดังกล่าวอย่างยิ่ง ในการเขียนวิทยานิพนธ์ฉับบนี้ ผู้เขียนมีวัตถุประสงค์ให้ทราบถึงความต้องการพื้นที่ หรือขนาดบรรจุของห้องเย็นในการเก็บรักษาสินค้าประเภทกุ้งทะเล ปลาหมึก และปราสดแช่แข็งเพื่อการส่งออก โดยจะศึกษาถึงความต้องการสัตว์น้ำของตลาดต่างประเทศแยกเป็นรายสินค้า ตลาดที่สำคัญได้แก่ ประเทศญี่ปุ่น, สหรัฐฯ, ฮ่องกง, อิตาลี และมาเลเซีย เมื่อได้ความต้องการที่มีต่อสัตว์น้ำเป็นรายสินค้าของแต่ละประเทศแล้ว ก็นำผลดังกล่าวมาคาดคะเนความต้องการพื้นที่ หรือขนาดบรรจุของอุตสาหกรรมห้องเย็นในช่วยปี พ.ศ. 2522 ถึง2531 การวิเคราะห์นี้ได้อาศัยทฤษฏีเศรษฐศาสตร์จุลภาพ และวิธีการทางเศรษฐมิติที่เรียกว่า Least Square Method ผลจากการวิเคราะห์ปรากฏว่า อุปสงค์รวมของสินค้าสัตว์แช่แข็งส่งออกของไทยในอนาคต จะเพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย 5,000 ตันต่อปี ซึ่งส่งผลให้ความต้องการใช้พื้นที่ห้องเย็นในเขตกรุงเทพมหานคร ในช่วงปี พ.ศ.2522-2531 เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย 4001 ตันต่อปี เมื่อเปรียบเทียบกับพื้นที่ห้องเย็นที่มีอยู่ในปัจจุบัน อุตสหกรรมห้องเย็นในเขตกรุงเทพมหานครจะต้องขยายตัวในอัตรา 337 ตันต่อปี มิฉนั้นแล้วจะเกิดอุปสงค์ส่วนเกินต่อการใช้พื้นที่ห้องเย็น และส่งผลให้การส่งสินค้าสัตว์น้ำออกในอนาคตลดลง