ทัศนคติที่มีต่อยาเสพติดและปกติวิสัยเชิงอัตนัย ของนักศึกษาครู

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มุ่งศึกษาถึงทัศนคติ ปกติวิสัยเชิงอัตนัย และการสร้างแบบจำลองทำนายพฤติกรรมการเสพบุหรี่ สุรา ยากระตุ้น กัญชา และเฮโรอีน โดยใช้ทฤษฎีความตั้งใจใฝ่พฤติกรรมของฟิชบีน (Fishbein’s Behavioral Intention) ตลอดจนศึกษาถึงภูมิหลังและประสบการณ์เกี่ยวกับการเสพยาเสพติดของนักศึกษาที่เคยและไม่เคยเสพยาแต่ละชนิดตัวอย่างประชากรเป็นนักศึกษาระดับวิทยาลัยในกรุงเทพมหานคร 2 แห่ง จำนวน 1,611 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้มาตราส่วนวัดทัศนคติและปกติวิสัยเชิงอัตนัยที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การแจกแจงร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าที ค่าสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์พหุคุณ เพื่อสร้างสมการทำนายพฤติกรรมการเสพยาแต่ละชนิด และทดสอบค่าสถิติ ไคสแควร์ (X2) เพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างภูมิหลังและประสบการณ์เกี่ยวกับการเสพยาของนักศึกษาที่เคยและไม่เคยเสพยาแต่ละชนิด ข้อค้นพบ 1. นักศึกษาที่เคยสูบบุหรี่ สุรา ยากระตุ้น และกัญกา มีทัศนคติที่ดีต่อการเสพยาชนิดนั้น ๆ มากกว่านักศึกษาที่ไม่เคยเสพยา 2. นักศึกษาที่เคยสูบบุหรี่ สุรา ยากระตุ้น กัญชา และเฮโรอีน มีแนวโน้มที่จะทำตามความคาดหวัง หรือชักจูงจากบุคคลอื่น ๆ ได้ง่ายกว่านักศึกษาที่ไม่เคยเสพ 3. ทัศนคติและปกติวิสัยเชิงอัตนัยร่วมกันทำนายพฤติกรรมการสูบบุหรี่และดื่มสุราได้ด้วยค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคุณ 0.5114 และ 0.1532 ตามลำดับ ทัศนคติที่มีต่อการเสพยาเสพติดมีบทบาทในการทำนายพฤติกรรมการเสพติดได้น้อยมาก 4. ประสบการณ์และภูมิหลังของนักศึกษาที่เคยและไม่เคยเสพยาแต่ละชนิดมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ตัวอย่างเช่น ผู้ที่เคยสูบบุหรี่ เป็นนักศึกษาชายถึงร้อยละ 86 ในขณะที่ผู้ไม่เคยสูบบุหรี่เป็นนักศึกษาหญิงถึงร้อยละ 82 เป็นต้น 5. ระดับการศึกษาของมารดามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับพฤติกรรมการดื่มสุรา 6. นักศึกษาที่เคยเสพยาแต่ละชนิด มักมีเพื่อนสนิทที่เคยสูบบุหรี่ ดื่มสุรา สูบกัญชา เล่นการพนัน จำนำของ เสพเฮโรอีน และเสพฝิ่น มากน้อยตามชนิดของยาที่เคยเสพ