ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายที่ใช้ความหนักแตกต่างกัน ที่มีต่อสารชีวเคมีใน เลือดของหญิงวัยกลางคน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการออกกำลังกายที่ใช้ความหนักแตกต่างกันที่มีต่อสารชีวเคมีในเลือดของหญิงวัยกลางคน กลุ่มตัวอย่างประชากรเป็น บุคลากรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เพศหญิง อายุระหว่าง 31-50 ปี ที่อาสาสมัครเข้าร่วมการวิจัย จำนวน 27 คน ก่อนการวิจัยได้มีการตรวจสารชีวเคมีในเลือดและนำมาจัดกลุ่มโดยวิธีจับกลุ่ม (Matched group) แบ่งเป็น 3 กลุ่มๆ ละ 9 คน แต่ละกลุ่มออกกำลังกายตามโปรแกรมที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ประกอบด้วย 3 กิจกรรมคือ แอโรบิคดานซ์ เดิน-วิ่ง และขี่จักรยานแบบอยู่กับที่ กลุ่มที่ 1 ใช้ความหนักของการออกกำลังกาย 75 เปอร์เซ็นต์ ของพิสัยอัตราการเต้นของหัวใจ กลุ่มที่ 2 ใช้ความหนักของการออกกำลังกาย 65 เปอร์เซ็นต์ ของพิสัยอัตราการเต้นของหัวใจ และกลุ่มที่ 3 ใช้ความหนักของการออกกำลังกาย 55 เปอร์เซ็นต์ ของพิสัยอัตราการเต้นของหัวใจ ใช้เวลาในการฝึก 10 สัปดาห์ๆ ละ 3 วันๆละ 1 ชั่วโมง หลังการวิจัยทำการตรวจสารชีวเคมีในเลือด แล้วนำผลที่ได้มาวิเคราะห์หาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า “ที” (t-test) วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-Way Analysis of Variance) และเปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่โดยวิธีรของตูกี เอ (Tukey a) ที่ระดับนัยสำคัญ .05 ผลการวิจัยพบว่า 1. ทั้งสามกลุ่มมีค่าโคเลสเตอรอลหลังฝึกลดลงแตกต่างจากก่อนฝึกอย่างมีนัยสำคัญที่ .05 2. กลุ่มที่ 1 และกลุ่มที่ 3 มีค่าเอชดีแอล-โคเลสเตอรอลหลังฝึกเพิ่มขึ้น และมีค่าแอลดีแอล-โคเลสเตอรอลหลังฝึกลดลงแตกต่างจากก่อนฝึกอย่างมีนัยสำคัญที่ .05 3. กลุ่มที่ 2 และกลุ่มที่ 3 มีค่ากลูโคสหลังฝึกลดลงแตกต่างจากก่อนฝึกอย่างมีนัยสำคัญที่ .05 4. การเปรียบเทียบค่าสารชีวเคมีในเลือดทุกตัวหลังฝึกของทั้งสามกลุ่ม ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ .05