ผลการดื่มน้ำ น้ำเกลือ และน้ำตาล ต่อความสามารถในการทำงานของร่างกาย

Abstract

การวิจัยนี้มีความมุ่งหมายที่จะศึกษาผลการดื่มน้ำ น้ำเกลือ และน้ำตาล ต่อความสามารถในการทำงานของร่างกาย โดยใช้ผู้รับการทดลองอาสาสมัครเป็นนิสิตชายชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒพลศึกษา ซึ่งมีสุขภาพสมบูรณ์และแข็งแรง จำนวน 25 คน แล้วคัดเลือกผู้มีสมรรถภาพใกล้เคียงกันสำหรับทำการทดลอง จำนวน 12 คน โดยพิจารณาผลจากการทดสอบเบื้องต้น ซึ่งใช้วิธีถีบจักรยานจนอัตราการเต้นของหัวใจสูงถึง 170 ครั้ง ต่อนาที (PWC170) ก่อนการทดลองให้ผู้รับการทดลองออกกำลังถีบจักรยานตามจังหวะ 50 รอบ ต่อนาที ภายในห้องอุณหภูมิปกติ (26-28 องศาเซนเซียส) ความชื้นสัมพัทธ์ 70± 5% โดยใช้งานหลัก 70% ของผลการทดสอบ PWC170 ของแต่ละคนที่ทำได้ในการทดสอบเบื้องต้น เป็นเวลา 1 ชั่วโมง แล้วพัก 30 นาที ต่อจากนั้นจึงทำการทดลองในสภาวะต่าง ๆ ซึ่งทดลองห่างกันครั้งละไม่น้อยกว่า 2 วัน ดังนี้ 1. ภาวะร่างกายปกติ 2. ภายหลังดื่มน้ำ 3. ภายหลังดื่มน้ำเกลือ 4. ภายหลังดื่มน้ำตาล เริ่มการทดลองโดยใช้งานเริ่มต้น 70% ของ PWC170 และเพิ่มขึ้น 25 วัตต์ ทุก ๆ 2 นาที จนผู้รับการทดลองมีอัตราชีพจรถึง 180 ครั้ง ต่อนาที หรือหมดแรงถีบต่อไปไม่ไหว บันทึกปริมาณงานที่ทำได้เป็นวัตต์ ถ้าพิจารณาในแง่ปริมาณสูงสุด ผลปรากฏว่าความสามารถในการทำงานของร่างกายในภาวะภายหลังดื่มน้ำ น้ำเกลือ และน้ำตาล ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนความสามารถในการทำงานของร่างกายในภาวะภายหลังดื่มน้ำ น้ำเกลือ และน้ำตาล มีประสิทธิภาพดีกว่าภาวะปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 แต่ถ้าพิจารณาปริมาณงานทั้งหมด ปรากฏว่าความสามารถในการทำงานของร่างกายในภาวะปกติ ภายหลังดื่มน้ำ น้ำเกลือ และน้ำตาล ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 จึงสรุปได้ว่า ในการออกกำลังกายหนัก ๆ และนาน ๆ การดื่มน้ำ น้ำเกลือ และ/หรือน้ำตาลอย่างเพียงพอ จะช่วยให้ร่างกายมีประสิทธิภาพในการทำงานดีขึ้น