การเตรียมแป้งมันสำปะหลังจากแป้งมันสำปะหลังดัดแปรและเกาลิน

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการเตรียมวัสดุเชิงประกอบจากแป้งมันสำปะหลังดัดแปรและเกาลิน เริ่มจากนำแป้งมันสำปะหลังมาดัดแปรด้วยมาเลอิกแอนไฮไดรด์ที่อัตราส่วน 25 50 และ 75 เปอร์เซ็น โดยใช้โซเดียมไฮดรอกไซด์เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา และน้ำเป็นตัวทำละลาย ทำปฏิกิริยาที่อุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 2 ชั่วโมง นำผลิตภัณฑ์ที่ได้มาทำให้เป็นกลางด้วยสารละลายกรดไฮโดรคลอริก จากนั้นนำแป้งที่ผ่านการดัดแปรมาผสมกับเกาลินที่ปริมาณ 10 20 30 40 50 และ 60 ส่วนต่อน้ำหนักแป้งดัดแปร 100 ส่วน นอกจากนี้ ยังได้เติมกลีเซอรอลเข้าไปในส่วนผสมปริมาณ 20 ส่วนต่อน้ำหนักแป้งดัดแปร 100 ส่วน เพื่อให้ทำหน้าที่เป็นพลาสติไซเซอร์ นำของผสมที่เตรียมได้มาขึ้นรูปเป็นแผ่นด้วยวิธีการหล่อ จากการทดสอบสมบัติความทนแรงดึง และการตรวจสอบสัณฐานวิทยาด้วยกล้องจุลทรรศอิเล็กตรอนแบบส่องกราด พบว่า วัสดุเชิงประกอบที่เตรียมได้จากแป้งมันสำปะหลังดัดแปรด้วยมาเลอิกแอนไฮไดรด์ 25 เปอร์เซ็นต์ และมีปริมาณเกาลิน 10-30 ส่วนต่อน้ำแป้งดัดแปร 100 ส่วน มีความทนแรงดึงและความสามารถในการยืดตัวสูง นอกจากนี้ ยังมีความสม่ำเสมอในเนื้อผลิตภัณฑ์ดีกว่าวัสดุเชิงประกอบที่เตรียมได้จากแป้งมันสำปะหลังดัดแปรด้วยมาเลอิกแอนไฮไดรด์ 50 และ 75 เปอร์เซ็นต์ ส่วนการเติมกลีเซอรอล ทำให้ผลิตภัณฑ์มีความสามารถยืดตัวเพิ่มขึ้น แต่มีความทนแรงดึงต่ำลงมาก จากการทดสอบการดูดซึมความชื้นของวัสดุเชิงประกอบที่เตรียมได้จากแป้งมันสำปะหลังดัดแปรมาเลอิกแอนไฮไดรด์ 25 เปอร์เซ็นต์ พบว่า เมื่อเติ่มเกาลินเพิ่มขึ้น ปริมาณการดูดซึมความชื้นลดลงทั้งในสูตรที่เติมและไม่เติมกลีเซอรอล จากการวิเคราะห์สมบัติทางความร้อนด้วยเทคนิคเทอร์โมกราวิเมตริกแอนาไลซิส พบว่าอุณหภูมิการสลายตัวจองแป้งมันสำปะหลังดัดแปรด้วยมาเลอิกแอนไฮไดรด์ 25 เปอร์เซ็นต์ ต่ำกว่าแป้งที่ไม่ผ่านการดัดแปร นอกจากนี้ ยังพบว่าปริมาณเกาลินที่เพิ่มขึ้นในวัสดุเชิงประกอบไม่มีผลทำให้อุณหภูมิการสลายตัวของผลิตภัณฑ์เปลี่ยนแปลงไปมากนัก