ขวัญในการปฏิบัติงานของอาจารย์ในมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

Abstract

วัตถุประสงค์ของการศึกษาวิจัยครั้งนี้ เพื่อศึกษาเปรียบเทียบในการปฏิบัติงานของอาจารย์ในมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สองกลุ่มได้แก่กลุ่มอาจารย์ที่ทำหน้าที่บริหารและสอน กับกลุ่มอาจารย์ที่ทำหน้าที่สอนอย่างเดียว และศึกษาเปรียบเทียบขวัญในการปฏิบัติงานของอาจารย์ในวิทยาเขตส่วนกลางและส่วนภูมิภาค รวมทั้งตรวจสอบสภาพขวัญอาจารย์ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประชากรที่ศึกษาประกอบด้วยผู้บริหาร คือ รองอธิการบดี คณบดี และหัวหน้าภาควิชา และอาจารย์ผู้มีหน้าที่สอนอย่างเดียว ในมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 8 วิทยาเขต ได้แก่ ประสานมิตร, ปทุมวัน, บางเขน, พลศึกษา, บางแสน, พิษณุโลก, มหาสารคาม และสงขลา จากประชากรทั้งหมดได้เลือกศึกษามาศึกษาด้วยวิธีสุ่มตัวอย่าง ประมาณ ร้อยละ 50 ของประชากร เป็นจำนวนทั้งสิ้น 700 คน การรวบรวมข้อมูลทำโดยวิธีส่งแบบสอบถามไปยังผู้บริหารแต่ละวิทยาเขต ขอความร่วมมือในการสำรวจและบางส่วนผู้วิจัยได้ไปรวบรวมข้อมูลด้วยตนเอง จากข้อมูลที่รวมรวมได้ นำมาแจกแจงความถี่ หาค่าเฉลี่ย จัดลำดับค่าคะแนนเฉลี่ยและวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบ 2 ทาง (Two-way ANOVA) ผลของการวิจัยพบว่า 1. ขวัญในการปฏิบัติงานของอาจารย์ในแต่ละวิทยาเขตและโดยส่วนรวม อยู่ในระดับปานกลาง 2. ขวัญในการปฏิบัติงานของอาจารย์ที่ทำหน้าที่บริหาร และอาจารย์ที่ทำหน้าที่สอนแตกต่างกันในปัจจัยต่อไปนี้ 2.1 การยอมรับของเพื่อนร่วมงานและรู้สึกในการประสบความสำเร็จ 2.2. ความร่วมมือในการกำหดนโยบาย 2.3 ความเจริญก้าวหน้าและการเลื่อนตำแหน่ง 2.4 ความสัมพันธ์อันดีกับคณะอาจารย์และนิสิต 2.5 ความเพียงพอของการสื่อสาร 2.6 การขาดงานและการโยกย้าย 3. ขวัญในการปฏิบัติงานของอาจารย์ในส่วนกลางและส่วนภูมิภาคแตกต่างกันในปัจจัยต่อไปนี้ 3.1 การยอมรับของเพื่อร่วมงานและรู้สึกในการประสบความสำเร็จ 3.2 ความร่วมมือในการกำหนดนโยบาย 3.3. ความเจริญก้าวหน้าและการเลื่อนตำแหน่ง 3.4 ความสัมพันธ์อันดีกับคณะอาจารย์และลูกศิษย์ 3.5 ความเชื่อมั่นและนับถือในตัวผู้บริหาร 3.6 ความเพียงพอของการสื่อสาร 3.7 การขาดงานและการโยกย้าย 4. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อขวัญในการปฏิบัติงานของอาจารย์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒที่สำคัญคือ 4.1 การขาดงานและการโยกย้าย 4.2 สภาพการปฏิบัติงานที่น่าพึงพอใจ 4.3 ความร่วมมือในการกำหนดนโยบาย 4.4 ความเชื่อมั่นและนับถือในตัวผู้บริหาร