การติดตามผลมหาบัณฑิต ปีการศึกษา 2517 ถึง2527 สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1. เพื่อศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับการกระจายของมหาบัณฑิตครุศาสตร์ สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตรที่สำเร็จการศึกษาจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2. เพื่อศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับความก้าวหน้าในการปฏิบัติงานของมหาบัณฑิตครุศาสตร์สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร 3. เพื่อศึกษาความเหมาะสมของหลักสูตรครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตรต่อการนำไปใช้ในการปฏิบัติงานของมหาบัณฑิตครุศาสตร์ ในหน่วยงานต่าง ๆ 4. เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะ สำหรับการปรับปรุงแก้ไขหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร วิธีดำเนินการวิจัย กลุ่มตัวอย่างประชากรในการวิจัยเป็นมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตรคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่สำเร็จการศึกษาระหว่างปีการศึกษา 2517 ถึง 2527 จำนวน 195 คน และผู้บังคับบัญชาของมหาบัณฑิตอีก 195 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลและใช้บริการทางไปรษณีย์รวมทั้งการติดต่อด้วยตนเองจากผู้ตอบที่สามารถติดต่อได้ ได้รับแบบอบถามคืนจากมหาบัณฑิตคิดเป็นร้อยละ 84.10 และ จากผู้บังคับบัญชาคิดเป็นร้อยละ 72.82 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ( Mean ) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( Standard Deviation ) และการจัดลำดับความสำคัญ ผลการวิจัย 1. มหาบัณฑิตปฏิบัติงานในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการมากที่สุดคิดเป็นร้อยละ 85.36 นอกนั้น กระจายตามหน่วยงานอื่น ๆ ซึ่งแต่ละแห่งมีจำนวนไม่มากนัก ส่วนมากเป็นผู้ดำรงตำแหน่งในสายงานการสอนและปฏิบัติงานอยู่ในถาคกลางและกรุงเทพมหานคร งานในหน้าที่ที่มหาบัณฑิตปฎิบัติส่วนใหญ่ ได้แก่ งานสอนและงานนิเทศการศึกษา 2. ในด้านความก้าวหน้าในการปฏิบัติงาน มหาบัณฑิตได้เข้ารับการอบรมทางวิชาการในประเทศมากที่สุด ร้อยละ 67.68 และได้ศึกษาต่อในระดับปริญญาเอก ปริญญาโท และ ปริญญาตรี หลังจากสำเร็จการศึกษาคิดเป็นร้อยละ 8.54 3. ประเภทผลงานวิชาการของมหาบัณฑิตที่มีมากที่สุดคือ การให้บริการทางวิชาการโดยเป็นวิทยากร ร้อยละ 73.17 4. ผู้บังคับบัญชาประเมินการปฏิบัติงานทั้งด้านความรู้ความสามารถทางวิชาการและคุณลักษณะส่วนตัวของมหาบัณฑิต อยู่ในระดับสูง 5. ปัญหาในการปฏิบัติงานที่มหาบัณฑิตประสบมากที่สุด ร้อยละ 65.24 คือ การมีงานพิเศษอื่น ๆ มากเกินไปจนทำให้ปฏิบัติงานนิเทศการศึกษาไม่เต็มที่ การบริหารงานในหน่วงงานไม่มีประสิทธิภาพ ร้อยละ 41.46 และการขาดเสรีภาพในการแสดงออกทางวิชาการร้อยละ 28.05 6. มหาบัณฑิตส่วนใหญ่ประเมินความเหมาะสมของหลักสูตรต่อการปฏิบัติงาน อยู่ในระดับดี และสามารถนำความรู้และประโยชน์ที่ได้รับจากการศึกษาไปใช้ในการปฏิบัติงานอยู่ในระดับมาก 7. มหาบัณฑิต ร้อยละ 96.34 มีความเห็นว่า ควรปรับปรุงหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิตให้มีความเหมาะสมยิ่งขึ้นโดยมหาบัณฑิต ร้อยละ 78.05 เสนอให้ปรับปรุงเนื้อหาวิชาให้เจาะลึกทางด้านการนิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตรในส่วนของเนื้อหาวิชาเอก 8. ในการพัฒนาการเรียนการสอนนั้น มหาบัณฑิต ร้อยละ 89.02 เสนอให้พัฒนาภาควิชาบริหารการศึกษาเป็นแหล่งวิทยาการทางการนิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร