ผลของการใช้แบบสอบย่อยต่อผลสัมฤทธิ์ในวิชาคณิตศาสตร์เรื่องเศษส่วน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อศึกษาว่าการสอนเรื่องเศษส่วนด้วยวิธีการที่แตกต่าง กัน 3 แบบ คือ วิธีการทดสอบย่อยแต่ไม่มีการสอนซ่อมเสริม วิธีมีการทดสอบย่อยและมีการสอนซ่อมเสริม และวิธีไม่มีการทดสอบย่อย กับระดับความสามารถพื้นฐานทางคณิตศาสตร์สูงและต่ำจะส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์เรื่องเศษส่วนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เพียงใด เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสอบย่อยในเนื้อหาเรื่องเศษส่วนจำนวน 6 ฉบับ และแบบสอบรวมวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องเศษส่วนที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น กลุ่มตัวอย่างได้แก่นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 72 คน นักเรียนชาย 39 คน นักเรียนหญิง 33 คน กลุ่มตัวอย่างแบ่งเป็น 3 กลุ่มเท่าๆกัน วิเคราะห์คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องเศษส่วนโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวและความแปรปรวนสองทาง การเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยรายคู่ใช้วิธีการของนิวแมน-คูลส์ ผลการวิจัยปรากฏว่า 1. นักเรียนที่ได้รับการสอนโดยมีการทดสอบย่อยและมีการสอนซ่อมเสริมมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องเศษส่วนสูงกว่านักเรียนที่ได้รับการสอนโดยมีการทดสอบย่อยแต่ไม่มีการสอนซ่อมเสริม และสูงกว่านักเรียนที่ได้รับการสอนโดยไม่มีการทดสอบย่อยส่วนนักเรียนที่ได้รับการสอนโดยมีการทดสอบย่อยแต่ไม่มีการสอนซ่อมเสริมกับนักเรียนได้รับการสอนโดยไม่มีการทดสอบย่อยมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องเศษส่วนไม่แตกต่างกัน 2. นักเรียนที่มีความสามารถพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ระดับสูง กลุ่มที่มีมีการทดสอบย่อย และมีการสอนซ่อมเสริม มีผลสัมฤทธิ์สูงกว่ากลุ่มที่มีการทดสอบย่อยแต่ไม่มีการสอนซ่อมเสริมแต่ไม่แตกต่างจากกลุ่มที่ไม่มีการทดสอบย่อย ส่วนนักเรียนที่มีความสามารถพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ระดับต่ำการสอนทั้ง 3 แบบ ไม่ทำให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องเศษส่วนแตกต่างกัน 3. ไม่มีปฏิกิริยาร่วมระหว่างระดับความสามารถพื้นฐานทางคณิตศาสตร์และวิธีสอน