ปัญหากฎหมายของการโอนประโยชน์ในเลตเตอร์ออฟเครดิต

Abstract

เลตเตอร์ออฟเครดิตเป็นวิธีที่ใช้กันมากที่สุดในการชำระราคาสินค้าในทางการค้าระหว่างประเทศธรรมเนียมปฏิบัติที่เกี่ยวกับเลตเตอร์ออฟเครดิตนั้นถูกบรรจุอยู่ในระเบียบประเพณีและพิธีปฏิบัติเกี่ยวกับเครดิตที่มีเอกสารประกอบ (ฉบับแก้ไขเพิ่มเติมปี 1983) ซึ่งเรียกกันโดยทั่วไปว่า “U.C.P.” จุดมุ่งหมายของการเขียนวิทยานิพนธ์นี้ก็เพื่อวิเคราะห์ปัญหากฎหมายที่เกิดจากการใช้เลตเตอร์ออฟเครดิตในการสนับสนุนทางด้านการเงินแก่กิจการของผู้ขาย ซึ่งได้แก่ การโอนเลตเตอร์ออฟเครดิตและการโอนสิทธิที่จะได้รับเงินตามเลตเตอร์ออฟเครดิต ผลจากการศึกษามีดังนี้คือ 1. กระบวนการโอนเลตเตอร์ออฟเครดิตตามที่ระบุไว้ในมาตรา 54 ของ U.C.P. นั้น ค่อนข้างที่จะคลุมเคลือ สลับซับซ้อนและขัดแย้งกันเองอย่างไรก็ตาม วิทยานิพนธ์นี้มีความเห็นว่า ธนาคารผู้เปิดเครดิตมีหน้าที่ต้องโอนเลตเตอร์ออฟเครดิต ทั้งนี้เนื่องจากธนาคารนั้นได้ให้ความยินยอมต่อการโอนไว้ตั้งแต่แรกด้วยการระบุไว้ในเลตเตอร์ออฟเครดิตว่า “transferable” 2. กระบวนการโอนเลตเตอร์ออฟเครดิตไม่อาจปรับเข้ากับลักษณะทางกฎหมายใดตามกฎหมายไทยได้ แต่การโอนเลตเตอร์ออฟเครดิตมีลักษณะเฉพาะตัวของมันเอง 3. การโอนสิทธิที่จะได้รับเงินตามเลตเตอร์ออฟเครดิตไม่ว่าก่อนหรือหลัง การยื่นเอกสารต่อธนาคารนั้นเป็นที่ยอมรับและมีผลสมบูรณ์ตามกฎหมายไทย 4. ผู้รับโอนสิทธิที่จะได้รับเงินตามเลตเตอร์ออฟเครดิตดังกล่าวไม่มีสิทธิยื่นเอกสารต่อธนาคารในนามส่วนตัวของตนเอง เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับมอบหมายจากผู้รับประโยชน์ วิทยานิพนธ์นี้ได้เสนอแนะไว้ว่า ประเทศไทยควรออกกฎหมายพิเศษที่เกี่ยวกับเลตเตอร์ออฟเครดิตเพื่ออุดช่องว่างแห่งกฎหมายที่มีอยู่ในบทบัญญัติของ U.C.P. โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาในเรื่องความเป็นอิสระของเครดิตที่โอนไป