ปัญหาการวัดและประเมินผลวิชาสุขศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดกรมสามัญศึกษา เขตการศึกษา 6

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาการวัดและประเมินผลวิชาสุขศึกษา และเพื่อเปรียบเทียบปัญหาการวัดและประเมินผลวิชาสุขศึกษาระหว่างครูสุขศึกษาที่มีประสบการณ์การสอน 1-5 ปี และประสบการณ์การสอนมากกว่า 5 ปี ขึ้นไป ในโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดกรมสามัญศึกษา เขตการศึกษา 6 ผู้วิจัยส่งแบบสอบถามไปยังครูสุขศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษา เขตการศึกษา 6 จำนวน 256 ฉบับ ได้รับแบบสอบถามกลับคืนมา จำนวน 240 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 93.5 นำข้อมูลมาวิเคราะห์หา ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยด้วยค่า "ที" (t-test) และนำเสนอในรูปตารางประกอบความเรียง ผลการวิจัยพบว่า 1. ครูสุขศึกษามีการปฏิบัติอยู่ในระดับมากเกี่ยวกับการวัดและประเมินผลวิชาสุขศึกษาคือการใช้แบบทดสอบปรนัย การให้นักเรียนอธิบายหรือถาม-ตอบในชั้นเรียน การทำแบบฝึกหัด สังเกตจากการอภิปราย การมีส่วนร่วมในกิจกรรมสังเกตพฤติกรรมสุขภาพ การรักษาสุขภาพของนักเรียน ทั้งภายในและภายนอกห้องเรียน การให้ปฏิบัติกิจกรรมเป็นรายกลุ่มและรายบุคคล 2. ปัญหาการวัดและประเมินผลวิชาสุขศึกษาโดยส่วนรวมอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า มีปัญหามากในด้านทัศนคติ การปฏิบัติ และกระบวนการวัดและประเมินผล แต่ด้านความรู้มีปัญหาในระดับน้อย 3. เมื่อเปรียบเทียบความแตกต่าง ระหว่างค่าเฉลี่ยของความคิดเห็นเกี่ยวกับปัญหาการวัดและประเมินผลวิชาสุขศึกษาของครูที่มีประสบการณ์การสอน 1-5 ปี และมากกว่า 5 ปี โดยส่วนรวมและรายด้าน พบว่า ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 แต่เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่า ครูที่มีประสบการณ์การสอน 1-5 ปี มีปัญหาการวัดและประเมินผลแตกต่างจากครูที่มีประสบการณ์การสอนมากกว่า 5 ปี ในข้อที่ว่า ขาดความรู้ความเข้าใจเรื่องการวิเคราะห์ข้อสอบแบบปรนัย โดยครูที่มีประสบการณ์การสอน 1-5 ปี มีปัญหามากกว่าครูที่มีประสบการณ์การสอนมากกว่า 5 ปี