ผลของโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองต่อการรับรู้อาการเตือนของผู้ป่วยจิตเภท

Abstract

การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการรับรู้อาการเตือนของผู้ป่วยจิตเภทก่อนและหลังได้รับโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง และเปรียบเทียบการรับรู้อาการเตือนของผู้ป่วยจิตเภทระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองและกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยจิตเภทที่มารับการรักษาแบบผู้ป่วยนอก จำนวน 40 คน ได้รับการจัดเข้าอยู่ในกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 20 คน จับคู่กลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่มให้มีคะแนนการรับรู้อาการเตือนและคะแนนความรุนแรงของอาการทางจิตใกล้เคียงกัน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่ โปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง และเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามการรับรู้อาการเตือนของโรคจิตเภท เครื่องมือทั้งหมดผ่านการตรวจสอบความตรงโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่านและหาค่าความเที่ยงของแบบสอบถามได้ค่าความเที่ยงของแบบสอบถามการรับรู้อาการเตือนของโรคจิตเภท เท่ากับ .86 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1. ผู้ป่วยจิตเภทหลังได้รับโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองมีการรับรู้อาการเตือนถูกต้องมากขึ้นกว่าก่อนได้รับโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ผู้ป่วยจิตเภทที่ได้รับโปรแกรมส่งเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง มีการรับรู้อาการเตือนถูกต้องมากขึ้นกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05