วิธีการปรับปรุงคุณภาพโค้ดด้วยมาตรวัดซอฟต์แวร์และฟัซซี่โลจิก เพื่อเพิ่มความสามารถในการบำรุงรักษา

Abstract

จุดมุ่งหมายที่สำคัญของกระบวนการพัฒนาซอฟต์แวร์คือ การส่งมอบผลิตภัณฑ์ซอฟต์แวร์ที่มีคุณภาพและตอบสนองความต้องการของผู้ใช้งาน ด้วยข้อจำกัดด้านเวลาและงบประมาณทำให้ผู้พัฒนามักจะคำนึงถึงปัจจัยด้านคุณภาพน้อยกว่าปัจจัยอื่น จึงอาจเป็นสาเหตุให้เกิดร่องรอยไม่ดีปรากฏขึ้นในซอฟต์แวร์ที่มีผลต่อการทำงานของซอฟต์แวร์เป็นผลให้ไม่สามารถทำงานได้อย่างเหมาะสม ผู้พัฒนาจำเป็นต้องจัดสรรเวลาเพื่อแก้ไขให้เรียบร้อยก่อนส่งมอบให้ผู้ใช้งาน งานวิจัยนี้เล็งเห็นถึงความสำคัญของความสามารถในการบำรุงรักษาที่จะช่วยในการระบุตำแหน่งร่องรอยไม่ดีได้อย่างง่ายและรวดเร็วช่วยให้ใช้ระยะเวลาในการแก้ไขน้อยลง งานวิจัยนี้นำเสนอวิธีการปรับปรุงคุณภาพโค้ดด้วยมาตรวัดซอฟต์แวร์และฟัซซี่โลจิกเพื่อเพิ่มความสามารถในการบำรุงรักษา ประกอบด้วย 3 ส่วนหลักได้แก่ ส่วนที่ 1 การจำแนกโค้ดด้วยมาตรวัดซอฟต์แวร์และฟัซซี่โลจิกออกเป็น 3 กลุ่มได้แก่ กลุ่มซับเซตคลีนโค้ด กลุ่มโค้ดที่มีความคลุมเครือ และกลุ่มร่องรอยไม่ดี โดยผลลัพธ์ที่ถูกจำแนกเป็นร่องรอยไม่ดีและความคลุมเครือจะถูกแก้ไขในส่วนที่ 2 การปรับปรุงร่องรอยไม่ดีและโค้ดที่มีความคลุมเครือด้วยเทคนิครีแฟคทอริ่ง ตามวิธีปฎิบัติที่ออกแบบไว้เพื่อให้ได้เป็นโค้ดประเภทซับเซตคลีนโค้ด และส่วนที่ 3 การวัดคุณภาพโค้ดด้วยมาตรวัดดัชนีความสามารถในการบำรุงรักษา ผลการจำแนกโค้ดมีความถูกต้องคิดเป็นร้อยละ 85 จาก 60 ตัวอย่าง และสามารถเพิ่มความสามารถในการบำรุงรักษาตามวิธีการที่ออกแบบคิดเป็นร้อยละ 62.5 จาก 60 ตัวอย่าง วิธีการปรับปรุงคุณภาพโค้ดที่สร้างขึ้นนี้ช่วยสนับสนุนการผลิตซอฟต์แวร์ให้มีคุณภาพด้วยการเพิ่มความสามารถในการบำรุงรักษาให้แก่โค้ดที่ได้รับการปรับปรุง ซึ่งมีส่วนสำคัญในการผลิตซอฟต์แวร์ให้มีคุณภาพ