พฤติกรรมการคล้อยตามของเด็กไทย ตามระดับอายุและเพศ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการคล้อยตามของเด็กไทยที่มีระดับอายุและเพศแตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนเพศชาย 105 คน เพศหญิง 105 คน ที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 ของโรงเรียนวัตประยูรวงศาวาส และมัธยมศึกษาปีที่ 1-4 ของโรงเรียนยานนาเวศวิทยาคม เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองเป็นแบบทดสอบวัดพฤติกรรมการคล้อยตามที่สร้างขึ้นตามแนวของแอสช์ จัดผู้รับการทดลอง เข้ารับการทดลองทีละคนร่วมกับกลุ่มนัดแนะที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นในสภาพการณ์แบบเผชิญหน้ากัน สร้างสภาพการณ์กดดันกลุ่มโดยให้กลุ่มนัดแนะแกล้งตอบผิดจากความเป็นจริง 8 ข้อ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการทดสอบ ค่าที (t-test), การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีของเชฟเฟ ผลการวิจัยพบว่า 1. เด็กชายที่มีระดับอายุต่างกัน มีพฤติกรรมการคล้อยตามแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<.001) และพบว่าเด็กชายมีพฤติกรรมการคล้อยตามเพิ่มขึ้นตามลำดับ จนถึงอายุ 12 ปี และเริ่มลดลงเด็กอายุ 13 ปี 2. เด็กหญิงที่มีระดับอายุต่างกัน มีพฤติกรรมการคล้อยตามแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<.001) พบว่าเด็กหญิงมีพฤติกรรมการคล้อยตามเพิ่มขึ้นตามลำดับจนถึงอายุ 12 ปี และเริ่มลดลงในเด็กอายุ 13 ปี 3. เด็กหญิงมีพฤติกรรมการคล้อยตามมากกว่าเด็กชายในทุกระดับอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<.01)