การสื่อสารเพื่อการเจริญพันธุ์ : ศึกษาเฉพาะกรณีสตรีที่มีบุตรมาก

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อต้องการทราบถึงพฤติกรรมการรับสารสนเทศ เรื่องการเจริญพันธุ์ ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเปิดรับสื่อมวลชนและการแสวง หาสารสนเทศเรื่องการเจริญพันธุ์กับอายุ การศึกษา และรายได้ของสตรีผู้มารับบริการ รวมทั้งความเป็นไปได้ในการนำรูปแบบการสื่อสารการวางแผนครอบครัวในเรื่องการคุมกำเนิดตามแนวทางของโรเจอร์มาใช้ ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือสตรีที่อยู่ในวัยเจริญพันธุ์ที่แต่งงานแล้วและ ยังอยู่กินกับสามี แต่ยังไม่มีบุตรหรือมีเพียงคนเดียว ซึ่งมาพบแพทย์ที่คลีนิค "ผู้มีบุตรยาก” ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ และโรงพยาบาลศิริราช ได้จำนวนตัวอย่างทั้งสิ้น 260 ราย จากการเก็บข้อมูลเป็นเวลา 1 เดือน ผลจากการศึกษาพบว่า สตรีผู้มารับบริการส่วนใหญ่ได้รับสารสนเทศเรื่อง การเจริญพันธุ์ผ่านทางสื่อบุคคลมากกว่าสื่อมวลชน ลักษณะการแพร่กระจายสารสนเทศ จึงเป็นไปในระหว่างบุคคลหนึ่งไปยังอีกบุคคลหนึ่ง การได้รับสารสนเทศเรื่องการเจริญพันธุ์จากบุคคล พบว่าสตรีผู้มารับบริการ ได้รับสารสนเทศเรื่องการเจริญพันธุ์จากบุคคลที่มีความผูกพันต่อกันแบบใกล้ชิดสนิทสนม เช่น ญาติ และเพื่อน มากกว่าที่จะได้รับจากบุคคลที่มีความผูกพันต่อกันแบบผิวเผิน เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเปิดรับสื่อมวลชน และ การแสวงหาสารสนเทศเรื่องการเจริญพันธุ์จากสื่อมวลชนกับอายุ การศึกษา และรายได้ปรากฏว่า อายุ ไม่มีความสัมพันธ์กับการเปิดรับสื่อมวลชน และการแสวงหาสารสนเทศ เรื่องการเจริญพันธุ์จากสื่อมวลชน การศึกษา มีความสัมพันธ์กับการเปิดรับสื่อมวลชน และการแสวงหาสารสนเทศเรื่องการเจริญพันธุ์จากสื่อมวลชน รายได้ มีความสัมพันธ์กับการเปิดรับสื่อมวลชน แต่ไม่มีความสัมพันธ์ กับการแสวงหาสารสนเทศเรื่องการเจริญพันธุ์จากสื่อมวลชน สำหรับแบบจำลองการสื่อสารการวางแผนครอบครัวตามแนวทางการวางกลยุทธการใช้สื่อเพื่อการเผยแพร่เรื่องการคุมกำเนิดตามขั้นตอนการยอมรับนวกรรม ของโรเจอร์นั้น สามารถนำมาใช้ในการเผยแพร่สารสนเทศเรื่องการเจริญพันธุ์ได้ ในลักษณะเดียวกัน อันจะทำให้การสื่อสารการวางแผนครอบครัวเป็นไปทั้งในเรื่อง การคุมกำเนิด และเรื่องการเจริญพันธุ์ พร้อม ๆ กัน