การมีส่วนร่วมของประชาชนในการเมืองท้องถิ่นสุขาภิบาล

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาปัจจัยสำคัญที่เป็นปัญหาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการปกครองท้องถิ่นรูปแบบสุขาภิบาล โดยศึกษาเชิงเปรียบเทียบถึงการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนที่อยู่ในเขตสุขาภิบาลที่ประธานกรรมการมาจากการเลือกตั้งและประธานกรรมการสุขาภิบาลที่มาจากการแต่งตั้ง อัตราการตอบกลับของแบบสอบถามจากกลุ่มตัวย่างทั้ง 2 กลุ่ม ร้อยละ 91.27 ผลการวิจัยพบว่ามูลเหตุที่ประชาชนไม่ได้เข้ามีส่วนร่วมในการปกครองนั้น เนื่องมาจากความไม่รู้ไม่เข้าใจ และความไม่สนใจต่อกิจกรรมทางการเมืองของประชาชนเป็นประการสำคัญส่วนเรื่องรูปแบบนั้นมิใช่สาเหตุสำคัญแต่ประการใด การศึกษานี้สรุปได้ว่า 1. ประชาชนมีความรู้ความเข้าใจทางการเมืองการปกครองอยู่ในเกณฑ์ต่ำ โดยเฉพาะสิทธิหน้าที่การเป็นประชาชนในเขตสุขาภิบาลซึ่งทั้ง 2 กลุ่มไม่มีความแตกต่างกันค่าไควแควร์เกินจากระดับ .05 2. ประชาชนให้ความสำคัญในการไปใช้สิทธิเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมากกว่าการไปใช้สิทธิเลือกตั้งกรรมการสุขาภิบาล เหตุผลที่ไปเลือกตั้งเพราะถือว่าเป็นหน้าที่และเห็นคุณค่าของการเลือกตั้ง โดยความเห็นของประชากรทั้ง 2 กลุ่ม มีความแตกต่างของค่าไคสแควร์มีนัยสำคัญที่ .05 3. การบริหารงานสุขาภิบาลให้ไปสู่ความสำเร็จสมควรมีการพัฒนาทั้งรูปแบบและองค์กรให้เหมาะสม ประชาชนส่วนใหญ่เห็นด้วย โดยพบว่าทั้ง 2 กลุ่ม แตกต่างกันมีนัยสำคัญที่ .00 4. ความร่วมมือของคณะกรรมการสุขาภิบาลที่มาจากการเลือกตั้งและกรรมการสุขาภิบาลโดยตำแหน่งนั้นประชาชนส่วนใหญ่เห็นว่าความร่วมมืออยู่ในระดับต่ำ ทำให้งานสุขาภิบาลขาดประสิทธิภาพ ปัญหาที่ต้องแก้ไขอยู่ที่การพัฒนาความรู้ความเข้าใจทางด้านการเมืองในระบอบประชาธิปไตยให้เกิดขึ้นแก่ประชาชนก่อน และหามาตรการทำให้ประชาชนสนใจ เลื่อมใส ศรัทธา ในกิจการสุขาภิบาลแล้วจึงพิจารณาแก้ไขรูปแบบให้สอดคล้องหรือเหมาะสมกับความต้องการของประชาชน