การเพิ่มโทโคฟอรอลในผลิตภัณฑ์พลอยได้จากอุตสาหกรรมน้ำมันถั่วเหลือง

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเพื่อเพิ่มความเข้มข้นของโทโคเฟอรอลในผลิตภัณฑ์พลอยได้จากอุตสาหกรรมน้ำมันถั่วเหลือง การศึกษาแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกเป็นการศึกษาถึงอิทธิพลของอัตราการป้อนไอน้ำต่อการระเหยโทโคเฟอรอลสู่เฟสไอ ในถาดกำจัดกลิ่นที่ตำแหน่ง mamomoth (50 – 76 กิโลกรัมต่อชั่วโมง) และที่ตำแหน่ง coil (20 – 40 กิโลกรัมต่อชั่วโมง) ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า เมื่อเพิ่มอัตราการป้อนไอน้ำที่ตำแหน่ง mammoth และตำแหน่ง coil ร้อยละของโทโคเฟอรอลที่ระเหยออกมาจะมีค่าเพิ่มขึ้นด้วย อย่างไรก็ตาม ที่อัตราการป้อนไอน้ำมากกว่า 70 กิโลกรัมต่อชั่วโมงที่ตำแหน่ง mommoth และมากกว่า 30 กิโลกรัมต่อชั่วโมงที่ตำแหน่ง coil จะให้ผลในทางตรงกันข้าม ดังนั้นสภาวะที่เหมาะสมที่ให้ค่าระเหยโทโคเฟอรอลสูงสุดจากน้ำมันถั่วเหลืองที่อยู่ในถาดกำจัดกลิ่น คือที่อัตราการป้อนไอน้ำที่ตำแหน่ง mammoth 70 กิโลกรัมต่อชั่วโมง และ 30 กิโลกรัมต่อชั่วโมงที่ตำแหน่ง coil ร้อยละการระเหยของโทโคเฟอรอล และกรดไขมันอิสระเท่ากับ 27.54 และ 75.23 ตามลำดับ การศึกษาในส่วนที่สอง เป็นการศึกษาปัจจัยต่าง ๆ ที่มีผลต่อการดักจับโทโคเฟอรอลในเฟสไอด้วย soybean deodorizer distillate (SDD) ในหอแพคดักจับสารระเหยปัจจัยที่ศึกษาคือ อัตราการไหลหมุนเวียน และอุณหภูมิของ SDD พบว่า ปริมาณ SDD เพิ่มขึ้นตามการเพิ่มของอัตราการไหล และมีปริมาณ SDD เพิ่มขึ้นเมื่อลดอุณหภูมิลง เมื่อพิจารณาถึงเวลาที่ใช้ในการหมุนเวียน ความเข้มข้นของโทโคเฟอรอลเพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ ตามเวลา จนเข้าใกล้ค่าคงที่ที่ประมาณ 48 – 72 ชั่วโมง การดักจับโทโคเฟอรอลสูงสุดต่อรอบ (0.0213% ต่อรอบ) อยู่ทีอัตราการไหลหมุนเวียน 7000 กิโลกรัมต่อชั่วโมงและที่อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส เนื่องจากข้อกำหนดของปริมาณโทโคเฟอรอลใน SDD (6% ขึ้นไป) จึงเลือกสภาวะที่อัตราการไหลหมุนเวียน 9000 กิโลกรัมต่อชั่วโมง อุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส ที่สภาวะนี้ความเข้มข้นของโทโคเฟอรอลใน SDD มีเท่ากับ 8.11% โดยน้ำหนักที่เวลาหมุนเวียน 72 ชั่วโมง