Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/43053
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorSaksith Chalermpongen_US
dc.contributor.authorJamiel Louiee Laxamana Jaymeen_US
dc.contributor.otherChulalongkorn University. Faculty of Engineeringen_US
dc.coverage.spatialPhilippines
dc.date.accessioned2015-06-24T06:23:42Z
dc.date.available2015-06-24T06:23:42Z
dc.date.issued2013en_US
dc.identifier.urihttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/43053
dc.descriptionThesis (M.Eng.)--Chulalongkorn University, 2013en_US
dc.description.abstractMetro Manila’s traffic congestion problem had been a concern for the travel behavior of commuters due to the lack of mobility and difficulty in accessibility. A shift from automobile to transit use would be beneficial for the progress of a transit-oriented development in Metro Manila. Using questionnaire survey and logistic regression analysis, the effects of different socio-economic and land use characteristics among commuters using urban rail transit and automobile, and whose residences are along stations of the rail transit would determine the behavior of their travel. The research outcomes entails that commuters whose residents are very near the rail transit stations are more likely to utilize them. On the other hand, as the residence to transit station proximity increases, a higher likelihood of choosing automobiles or different public transit as their modes of transport was observed, but due to some beneficial factors and own perception, some commuters with the same land use characteristic, still use rail transit.en_US
dc.description.abstractalternativeปัญหาการจราจรติดขัด ณ เขตเมโทรมะนิลาเป็นสิ่งที่น่ากังวลอย่างยิ่ง สำหรับพฤติกรรมการเดินทางของผู้โดยสารเนื่องจากขาดความคล่องตัวในการเดินทาง และความยากลำบากในการเข้าถึงสถานี ซึ่งการเปลี่ยนรูปแบบการเดินทางจากการใช้รถยนต์มาใช้บริการระบบขนส่งมวลชนนั้นช่วยก่อให้เกิดประโยชน์ต่อความก้าวหน้าของการพัฒนาพื้นที่รอบสถานีขนส่งมวลชน ณ เขตเมโทรมะนิลา ให้ก้าวหน้ายิ่งขึ้น โดยการใช้แบบสอบถามและการวิเคราะห์ความถดถอยทางโลจิสติก ซึ่งผลจากลักษณะทางเศรษฐกิจ,สังคม และการใช้ประโยชน์ของที่ดินที่แตกต่างกันที่เกิดขึ้นระหว่างผู้โดยสารที่ใช้บริการขนส่งระบบรางในเมืองและรถยนต์ กับผู้ที่อยู่อาศัยโดยรอบสถานีขนส่งระบบราง จะเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมการเดินทางของพวกเขา จากผลการวิจัยพบว่าผู้โดยสารผู้ที่พักอาศัยอยู่ใกล้สถานีขนส่งระบบรางมีแนวโน้มสูงที่เข้ามาใช้บริการสถานีดังกล่าว ในทางกลับกันเมื่อระยะห่างระหว่างที่พักอาศัยและสถานีขนส่งนั้นมีมากขึ้น จะมีความเป็นไปได้สูงที่จะเปลี่ยนไปใช้รถยนต์หรือระบบขนส่งมวลชนรูปแบบอื่นที่พวกเขาสามารถใช้เดินทางได้แทน แต่เนื่องจากปัจจัยบางอย่างที่เป็นประโยชน์และแนวความคิดของตัวผู้โดยสารเองบางคนที่มีลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินเหมือนกันที่ยังคงใช้ระบบการขนส่งทางรางต่อไปen_US
dc.language.isoenen_US
dc.publisherChulalongkorn Universityen_US
dc.relation.urihttp://doi.org/10.14457/CU.the.2013.522-
dc.rightsChulalongkorn Universityen_US
dc.subjectVoyages and travels
dc.subjectElectric railroads -- Philippines
dc.subjectการเดินทาง
dc.subjectรถไฟฟ้า -- ฟิลิปปินส์
dc.titleTRAVEL BEHAVIOR OF CONDOMINIUM RESIDENTS NEAR URBAN RAIL TRANSIT STATIONS: CASE OF METRO MANILAen_US
dc.title.alternativeพฤติกรรมการเดินทางของผู้พักอาศัยในคอนโดมิเนียมใกล้สถานีรถไฟฟ้า:กรณีศึกษากรุงมะนิลาen_US
dc.typeThesisen_US
dc.degree.nameMaster of Engineeringen_US
dc.degree.levelMaster's Degreeen_US
dc.degree.disciplineCivil Engineeringen_US
dc.degree.grantorChulalongkorn Universityen_US
dc.email.advisorsaksith.c@gmail.comen_US
dc.identifier.DOI10.14457/CU.the.2013.522-
Appears in Collections:Eng - Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
5570527821.pdf3.93 MBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.