การเชื่อมโยงพื้นที่สีเขียวในศูนย์กลางเมือง กรณีศึกษาเขตปทุมวัน

Abstract

กรุงเทพมหานครมีการพัฒนาเมืองจากการขยายตัวทางภาคธุรกิจและอสังหาริมทรัพย์ ทำให้เนื้อเมืองเต็มไปด้วยกลุ่มอาคารที่มีประชากรอาศัยอยู่หนาแน่น พื้นที่สีเขียวที่เป็นพื้นที่นันทนาการภายในเมือง ได้แก่ ลานเมือง สวนสาธารณะ และสนามกีฬา อาจไม่สามารถตอบสนองกับความต้องการของประชาชนหากอยู่ห่างจากรัศมีบริการ จากปัญหาข้างต้นทางภาครัฐมีการเสนอใช้พื้นที่กึ่งสาธารณะ ได้แก่ พื้นที่สีเขียวในหน่วยงานรัฐ สถาบันการศึกษา สถาบันศาสนา รวมทั้งจุดศูนย์รวมกิจกรรม ได้แก่ ลานกิจกรรมหรือสวนหย่อมในย่านพาณิชยกรรม เพื่อสนับสนุนให้พื้นที่เหล่านี้เป็นพื้นที่นันทนาการสำหรับชุมชนเมือง และทางสถาบันออกแบบอนาคตประเทศไทย (FIT) ได้เสนอแนวทางการพัฒนาโครงข่ายสีเขียว (2556) กรณีศึกษาย่านสยามสแควร์-ราชประสงค์ ร่วมกับทางกรุงเทพมหานคร (กทม.) ที่ควบรวมโครงการ Super Sky walk (2554) ในช่วงย่านสยามสแควร์-ราชประสงค์ ย่านสีลม และย่านอโศก ให้เป็นโครงข่ายทางสัญจรเชื่อมโยงพื้นที่ดังกล่าวเข้าด้วยกัน งานวิจัยนี้อยู่ในพื้นที่ศูนย์กลางเมืองของกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษาเขตปทุมวัน มีการใช้พื้นที่กึ่งสาธารณะและจุดศูนย์รวมกิจกรรมของประชากรสำหรับการนันทนาการจำนวนมาก ดังนั้นการเชื่อมโยงพื้นที่เหล่านี้เข้าด้วยกันตามแนวคิดเส้นทางสีเขียวและโครงข่ายสีเขียว เพื่อตอบสนองความต้องการของประชาชนสำหรับการสัญจรไปสู่พื้นที่นันทนาการในละแวกบ้านได้สะดวก อีกทั้งทางเดินลอยฟ้าซึ่งเป็นเส้นทางส่งเสริมโครงข่ายการสัญจรทางเท้า เชื่อมโยงพื้นที่ทั้งในระดับพื้นดินและเหนือพื้นดินให้ต่อเนื่องกับระบบขนส่งสาธารณะ เพื่อลดการใช้ยานพาหนะส่วนบุคคลในพื้นที่ชุมชนเมือง. งานวิจัยนี้นำเสนอการวิเคราะห์ฉากทัศน์การเชื่อมโยงพื้นที่สีเขียวในศูนย์กลางเมือง โดยมุ่งหมายเป็นการเชื่อมกันทั้งทางกายภาพและทางสังคมให้ประชาชนใช้เป็นเส้นทางไปมาหาสู่กันและเป็นพื้นที่พบปะพูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกัน นอกจากนั้นเป็นการสร้างสิ่งแวดล้อมและคุณภาพชีวิตที่ดีให้กับชุมชนเมือง