การศึกษาความเหมาะสมของการใช้ระบบปรับอากาศแบบดูดซึมในอุตสาหกรรมปิโตรเคมี

Abstract

งานวิจัยนี้ได้ทำการศึกษาของความเหมาะสมและหาผลการประหยัดพลังงานในการปรับเปลี่ยนระบบปรับอากาศแบบแยกส่วน (Split Type) มาเป็นระบบทำความเย็นแบบดูดซึม (Absorption Chiller) โดยการทดลองตรวจวัดและเก็บข้อมูล จำนวนห้องที่ทำการตรวจวัดก่อนและหลังปรับปรุงระบบมี 3 ห้อง ระบบที่ทำการตรวจวัดก่อนปรับปรุงเป็นระบบปรับอากาศแบบแยกส่วน โดยใช้เครื่องส่งลมเย็น (Air Handling Unit, AHU) ระบายความร้อนด้วยอากาศขนาดพิกัดทำความเย็นรวม 199.8 ตันความเย็น ส่วนระบบหลังปรับปรุงคือระบบทำความเย็นแบบดูดซึมขนาดพิกัดทำความเย็น 270 ตันความเย็น 1 ชุด ที่ใช้ไอน้ำเหลือทิ้งและเครื่องส่งลมเย็นห้องละ 1 เครื่อง โดยที่การทดลองจะทำการตั้งอุณหภูมิห้องปรับอากาศก่อนและหลังปรับปรุงเท่ากัน ผลจากการศึกษาพบว่าข้อมูลของอุณหภูมิน้ำเย็นขาออกอุณหภูมิน้ำระบายความร้อนขาออกและอัตราการไหลของไอน้ำร้อนมีการเปลี่ยนแปลงมีลักษณะเป็นฟังก์ชั่นไซน์และค่าอุณหภูมิน้ำเย็นขาออกจะแปรผันตามอัตราการไหลของไอน้ำร้อน ในส่วนของอุณหภูมิน้ำเย็นขาเข้าและอุณหภูมิน้ำระบายความร้อนขาเข้ามีค่าค่อนข้างนิ่ง เมื่อทำการวิเคราะห์ทางด้านพลังงานพบว่า อัตราการทำความเย็น อัตราความร้อนที่ถูกระบายออกและอัตราความร้อนที่ใช้ในการทำงานของระบบจากไอน้ำมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 345.79 kW หรือ 98.24 TR, 988.04 kW, 572.88 kW ตามลำดับ สัมประสิทธิ์สมรรถนะการทำความเย็นเฉลี่ยมีค่าเท่ากับ 0.64 เมื่อวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์พบว่าเมื่อทำการปรับเปลี่ยนระบบมาเป็นระบบเครื่องทำความเย็นแบบดูดซึมสามารถประหยัดพลังงานทางไฟฟ้าได้ประมาณครึ่งหนึ่งต่อปีหรือมากกว่าทำให้ประหยัดค่าใช้จ่ายทางด้านพลังงานและยังทำให้มีการใช้พลังงานที่มีอยู่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ