ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในระบบการพยาบาลสนับสนุน และให้ความรู้ต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อ1) เปรียบเทียบพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด ก่อนและหลังใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน ในระบบการพยาบาลสนับสนุนและให้ความรู้ และ 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด ระหว่างกลุ่มที่ใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในระบบการพยาบาลสนับสนุนและให้ความรู้ กับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคหัวใจพิการแต่กำเนิดอายุ 7-12 ปีที่เข้ารับการรักษาที่ แผนกผู้ป่วยนอกคลินิกเด็กโรคหัวใจ โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ระหว่าง มิถุนายน พ.ศ. 2554 ถึง ธันวาคม พ.ศ. 2554 แบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 20 คน กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มทดลอง ได้รับการสอนโดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนสอนในระบบการพยาบาลสนับสนุนและให้ความรู้ ที่โรงพยาบาล 1 ครั้ง มอบบทเรียนให้ทบทวนด้วยตัวเองที่บ้านหรือที่โรงเรียน และผู้วิจัยโทรศัพท์เยี่ยม 1 ครั้งต่อสัปดาห์จำนวน 3 สัปดาห์ติดต่อกัน ติดตามผลพฤติกรรมการดูแลตนเองทั้งกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองภายหลังทำการทดลองครบ 1 เดือนโดยใช้แบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลตนเอง มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .75 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที ผลการวิจัยพบว่า 1) พฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด ภายหลังใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในระบบการพยาบาลสนับสนุน และให้ความรู้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่.05 2) พฤติกรรมการดูแลตนเอง ของผู้ป่วยเด็กวัยเรียนโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด กลุ่มที่ใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนในระบบการพยาบาลสนับสนุนและให้ความรู้ ดีกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05