การประยุกต์ใช้เทคนิคของเทอร์สโตนในการพัฒนาแบบวัดความมีน้ำใจนักกีฬาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกาาตอนต้น

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบวัดความมีน้ำใจนักกีฬาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โดยการประยุกต์ใช้เทคนิคของเทอร์สโตน ศึกษาคุณภาพของแบบวัดและหาเกณฑ์ปกติ แบบวัดความมีน้ำใจนักกีฬานี้ใช้ผู้ตัดสิน (Judge) ประกอบด้วยครูพลศึกษาและนักกีฬา จำนวน 190 คน โดยจัดอันดับข้อกระทง 100 ข้อ แบ่งคะแนนออกเป็น 11 ช่วง นำมาคัดเลือกโดยพิจารณาจากค่าประจำข้อ (Scale Value) ค่าเบี่ยงเบนของการตัดสิน (Interquartile Range) เกณฑ์การพิจารณาความคลุมเครือ (Criterion of Ambiguity) และเกณฑ์การพิจารณาความไม่สอดคล้อง (Criterion of Irrelevance) โดยการหาความสัมพันธ์ระหว่างค่าประจำข้อกับค่าดัชนีความคล้ายคลึงกัน (Index of Similarity) แบบวัดที่ได้มีจำนวน 44 ข้อ ใช้เวลา 30 นาที กลุ่มตัวอย่างในการหาเกณฑ์ปกติเปอร์เซ็นต์ไทล์เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกรมสามัญศึกษา ในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 2284 คน ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. แบบวัดที่ได้มีค่าประจำข้อ (Scale Value) กระจายครบทั้ง 11 ช่วง และมีค่าเบี่ยงเบนของการตัดสิน (Q – Value) อยู่ระหว่าง 0.69 ถึง 2.08 2. แบบวัดมีความตรงตามเกณฑ์สัมพันธ์ คำนวณโดยวิธีสหสัมพันธ์แบบเพียร์สันระหว่างคะแนนที่ได้จากแบบวัดคะแนนที่ได้จากการประเมินด้วยการสังเกตจากครู ได้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .7211 แบบวัดมีความเที่ยงแบบสอบซ้ำ (Test -Retest) มีค่าเท่ากับ .8651 3. เกณฑ์ปกติของแบบวัดแสดงไว้ในรูปเกณฑ์ปกติเปอร์เซนต์ไทล์ โดยแบ่งคะแนนออกเป็น 3 ระดับ คือ ตั้งแต่เปอร์เซ็นต์ที่ 77 ขึ้นไป เป็นระดับสูง ระหว่างเปอร์เซ็นต์ไทล์ที่ 24 ถึง 76 เป็นระดับปานกลาง และตั้งแต่เปอร์เซนต์ไทล์ที่ 23 ลงไปเป็นระดับต่ำ