การวิเคราะห์วิธีการวัดและประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา ในสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ วิเคราะห์เครื่องมือและวิธีการที่อาจารย์ในสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าใช้ในการวัดและประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา และ เพื่อสรุปความคิดเห็นตลอดจนปัญหาที่เกิดขึ้น จากการวัดและประเมินผลการเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม และ แบบสัมภาษณ์ การเก็บรวบรวมข้อมูลแบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ ระยะแรก ส่งแบบสอบถามไปให้อาจารย์แต่ละท่านในสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าตอบแล้วส่งกลับคืนทางไปรษณีย์ ระยะที่ 2 เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์อาจารย์ในแต่ละคณะและภาควิชา ผลการวิเคราะห์ข้อมูลมีดังนี้ วิธีสอนที่อาจารย์ใช้ส่วนใหญ่เป็นแบบบรรยาย เครื่องมือที่ใช้ในการวัดความรู้เนื้อหาด้านทฤษฎี คือ ข้อสอบ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นแบบอัตนัย สำหรับการวัดภาคปฏิบัติมีลักษณะที่แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ คณะวิศวกรรมศาสตร์ ส่วนใหญ่พิจารณาผลงานการปฏิบัติและรายงานการปฏิบัติ แต่คณะวิทยาศาสตร์ คณะพลังงานและวัสดุ และเทคโนโลยีการเกษตร พิจารณาจากรายงานผลการปฏิบัติ และ การสอบข้อเขียน การวัดจุดมุ่งหมายด้านจิตพิสัยมีน้อยมากและไม่มีเครื่องมือซึ่งเป็นรูปแบบที่ชัดเจน วิธีดำเนินการสอบ ส่วนใหญ่จัดสอบภาคการศึกษาละ 2 ครั้ง คือกลางภาคและปลายภาคและมักเป็นการสอบแบบปิดตำราตอบ วิธีตรวจข้อสอบส่วนใหญ่ตรวจเป็นข้อๆ จากทุกๆ คน โดยตรวจตามเฉลยที่ทำไว้ล่วงหน้า นอกจากนี้ พบว่า ส่วนใหญ่ไม่มีการพัฒนาข้อสอบและจัดทำคลังข้อสอบ สำหรับการตัดเกรดส่วนใหญ่เป็นแบบอิงกลุ่ม จากการสำรวจความคิดเห็นและปัญหาเกี่ยวกับ การวัดและประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน พบว่า อาจารย์ส่วนใหญ่ต้องการให้มีการจัดอบรมเชิงปฏิบัติการ เกี่ยวกับการวัดและประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เพื่อให้สามารถวัดและประเมินผลการเรียนได้ถูกต้องตามหลักการด้านการวัดและประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ