พฤติกรรมของระบบเอเอสในการบำบัดน้ำเสียชุมชนที่มีบีโอดีต่ำ

Abstract

งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายในการศึกษาพฤติกรรมของระบบเอเอสที่ใช้ในการบำบัดน้ำเสียชุมชนที่มีความเข้มข้นบีโอดีและซีโอดีต่ำ แต่มีไนโตรเจนสูงภายใต้สภาวะที่มีเวลากักตะกอนต่างๆ กัน น้ำเสียที่ใช้เป็นน้ำเสียจากชุมชนการเคหะแห่งชาติห้วยขวาง ซึ่งนำมาเจือจางด้วยน้ำประปาในอัตราส่วนเท่ากัน น้ำเสียเจือจางที่ได้มีค่าความเข้มข้นเฉลี่ยของบีโอดีและซีโอดีประมาณ 78.6 และ 157.1 มก./ล. ตามลำดับ และมีค่าเฉลี่ยของไนโตรเจน 33.9 มก./ล. ในระหว่างการทดลองบำบัดน้ำเสีย ถังเติมอากาศจะถูกควบคุมให้มีเวลากักน้ำคงที่เท่ากับ 4 ชั่วโมง ตลอดทุกการทดลอง เมื่อควบคุม SRT ของระบบให้มีค่าอยู่ในช่วง 2-22.7 วัน ปรากฏว่าระดับ MLSS มีค่าอยู่ในช่วง 586-3,402 มก./ล. และสามารถผลิตน้ำทิ้งสุดท้ายที่มีซีโอดี 30-40 มก./ล.สภาวะพีเอชต่ำในถังเติมอากาศเนื่องจากปฏิกิริยาไนตริฟิเคชัน พบว่าเกิดขึ้นในการทดลองที่มีระดับ SRT 3.8-22.7 วัน โดยค่าพีเอชต่ำสุดของแต่ละการทดลองมีค่าอยู่ในช่วง 5.23-6.42 ปัญหาโรคจมตัวไม่ลงของตะกอนเนื่องจากแบคทีเรียเส้นใย พบว่าเกิดขึ้นเมื่อควบคุม SRT ของระบบให้มีค่าอยู่ในช่วง 3.8-22.7 วัน โดย V30 และ SVI มีค่าสูงสุดถึง 970 มก./ล. และ 1,225 ตามลำดับ แต่เมื่อนำถึงคัดพันธุ์มาใช้ร่วมกับระบบเอเอสสามารถช่วยป้องกันและแก้ไขโรคจมตัวไม่ลงของตะกอนได้ V30 และ SVI มีค่าลดลง ปัญหาตะกอนลอยในถังตกตะกอน เนื่องจากปฏิกิริยาดีไนตริฟิเคชัน พบว่าเกิดขึ้นเมื่อควบคุม SRT ของระบบให้มีค่าอยู่ในช่วง 3.8-22.7 วัน เมื่อเพิ่มอัตราการหมุนเวียนตะกอนกลับคืนสามารถลดความรุนแรงลงได้บางส่วน เมื่อควบคุม SRT ของระบบให้มีค่า 2 วัน ปรากฏว่าไม่มีปัญหาเกี่ยวกับพีเอชต่ำในถังเติมอากาศ โรคจมตัวไม่ลงของตะกอนและตะกอนลอยในถังตกตะกอน