การใช้หลักคำพ้องเสียง เพื่อค้นหาชุดอักขระภาษาไทยที่ออกเสียงเหมือนกัน

Abstract

การค้นหาข้อมูลของบุคคลในแฟ้มข้อมูลด้วยระบบคอมพิวเตอร์นั้น โดยทั่วไปมักจะใช้หมายเลขประจำตัวของบุคคลเป็นรหัสในการค้นหา ซึ่งในการใช้หมายเลขประจำตัวเป็นรหัสค้นหาไม่อำนวยความสะดวกให้กับผู้ใช้เท่าที่ควร เพราะต้องจำหมายเลขประจำตัวของบุคคลที่ต้องการจะค้นหาได้ แต่ถ้าจะเปลี่ยนมาใช้ชื่อของบุคคลนั้นๆ มาเป็นรหัสค้นหาแทน ก็จะมีปัญหาอื่นตามมานานัปการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้การค้นหาข้อมูลไม่เป็นไปตามที่ต้องการกล่าวคือ การใช้ตัวสะกด หรือตัวการันต์[อาจ]ไม่ถูกต้อง เช่น คเณตร์ เป็นคเณศร์ หรือ โกวิทย์ เป็น โกวิท หรืออาจจะมีปัญหาอันเนื่องจากการบันทึกอักขระไม่เรียงตามมาตราฐานก่อนหลัง คือแทนที่จะบันทึก ร ุ ่ ง ในแฟ้มข้อมูลกลับบันทึกเป็น ร ่ ุ ง เป็นต้น เพื่อให้ผู้ใช้สามารถค้นหาข้อมูลของบุคคลในแฟ้มข้อมูลโดยใช้ชื่อได้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลยิ่งขึ้น การวิจัยนี้จึงได้พยายามศึกษาหาวิธีการต่างๆ โดยให้คอมพิวเตอร์แปลงชื่อของบุคคลที่ต้องการค้นหาให้เป็นรหัสเสียก่อน และอาศัยกรรมวิธีของซาวด์เด็กซ์ ซึ่งใช้หลักการพ้องเสียงสะกดในภาษาอังกฤษมาประยุกต์ และเพื่อเพิ่มพูนประสิทธิภาพการค้นหาให้ดียิ่งขึ้นจึงใช้หลักการพ้องเสียงพยัญชนะต้นมาประกอบการวิจัย แทนที่จะนำหลักการดังกล่าวมาประยุกต์เท่านั้น การวิจัยนี้ได้ใช้ข้อมูลซึ่งเป็นรายชื่อนิสิตทั้งสิ้น 2,925 ชื่อเป็นตัวอย่างทดสอบในการทดสอบได้สร้างแฟ้มข้อมูลจากตัวอย่างข้างต้นโดยมีรหัสค้นหาที่สร้างขึ้นด้วยกรรมวิธีดังกล่าวเป็น 2 ระบบเพื่อการเปรียบเทียบ และจากการทดสอบโดยใช้ชื่อเข้าค้นหาข้อมูลในแฟ้มข้อมูลทั้ง 2 ระบบ 220 ครั้ง ด้วยขนาดความยาวของรหัสจาก 3 ถึง 10 ปรากฏว่า ระบบที่ 2 ที่ขนาดความยาวของรหัสเป็น 7 ให้ประสิทธิภาพและประสิทธิผลที่สุด