บทบาทผู้ส่งสารของหวังเต๊ะในการถ่ายทอดความรู้ โดยผ่านสื่อพื้นบ้านประเภทลำตัด : การศึกษาเฉพาะกรณี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหวังเต๊ะในฐานะผู้ส่งสารในด้านต่างๆ คือ ทักษะในการส่งสาร ความรู้ที่ใช้ในการส่งสาร เจตคติต่อตนเอง ความเข้าใจต่อระบบสังคมและวัฒนธรรมที่นำมาใช้ในการส่งสาร ศึกษาความคิดเห็นของประชาชนต่อหวังเต๊ะ โดยศึกษาทั้ง 4 ด้าน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ หวังเต๊ะ และผู้ชมการแสดงจำนวน 30 คนใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์สังเกตและจดบันทึก จากการศึกษาหวังเต๊ะในฐานะผู้ส่งสารพบว่า ทักษะในการส่งสาร หวังเต๊ะ สามารถส่งสารได้ดี ในทักษะด้านการคิดและการเขียน โดยใช้วิธีการต่างๆได้แก่ การใช้เหตุผล การเปรียบเทียบ การพรรณนา การให้ข้อเท็จจริง การล้อเลียนสถานการณ์จริง การใช้กรณีตัวอย่าง การแสดงสั้นๆ การโต้วาที และการใช้สำนวน เจตคติต่อตนเอง ต่อเรื่องที่ส่งสารและต่อประชาชน อยู่ในเกณฑ์ดี ความรู้ที่ใช้ในการส่งสาร หวังเต๊ะรู้เนื้อหาที่จะส่งสาร วิธีและกระบวนการในการส่งสารมีความเข้าใจสภาพสังคมและวัฒนธรรมในปัจจุบัน สามารถนำมาใช้ในการส่งสารได้ ประชาชนมีความเห็นว่า หวังเต๊ะ เป็นคนมีทักษะ เจตคติ ความรู้ ความเข้าใจ สังคมและวัฒนธรรมเป็นอย่างดี