อัตราดอกเบี้ยเสมอภาคกับการเปิดเสรีทางการเงินของไทย

Abstract

การศึกษานี้เป็นการตรวจสอบในเรื่องการเปิดเสรีทางการเงินของไทย ภายใต้กรอบของทฤษฎีอัตราดอกเบี้ยเสมอภาค ซึ่งแนวคิดนี้ได้กล่าวว่าหากการเคลื่อนย้ายทุนระหว่างประเทศเป็นไปอย่างสมบูรณ์จริงจัง อัตราดอกเบี้ยของทั้งภายในกับภายนอกประเทศควรที่จะมีแนวโน้มเข้าหากันหรืออย่างน้อยที่สุดก็ควรจะเคลื่อนไหวตามกันอย่างเป็นระบบมากกว่าในอดีต จากผลการศึกษาเมื่อเปรียบเทียบระหว่างช่วงก่อนและหลังเปิดเสรีทางการเงินพบว่าสมมติฐานของอัตราดอกเบี้ยเสมอภาคถูกปฏิเสธในกรณีศึกษาประเทศไทย และส่วนต่างๆ ของอัตราดอกเบี้ยเสมอภาคก็ไม่ได้มีแนวโน้มที่จะลดลงอย่างชัดเจน ซึ่งแสดงถึงระดับของการกีดกันทุนที่ยังคงมีอยู่ อีกทั้งเมื่อเราทดสอบสมมติฐานการจรสุ่มในส่วนต่างของอัตราดอกเบี้ยเสมอภาคก็ยังพบว่าตลาดเงินระหว่างประเทศของไทยยังคงไม่มีประสิทธิภาพในความหมายกว้างอีกด้วย ดังนั้นเราจึงพอที่จะสรุปได้ว่า “การเปิดเสรีทางการเงินของไทยยังเป็นไปอย่างไม่สมบูรณ์” การที่ส่วนต่างของอัตราดอกเบี้ยเสมอภาคไม่ได้มีแนวโน้มที่ลดลงเช่นนี้ น่าจะเป็นด้วยเหตุผลอย่างน้อย 6 ประการ ได้แก่ มาตราการการควบคุมทุนของรัฐ นโยบายในการควบคุมตลาดการเงินภายในประเทศบางอย่างของรัฐ พฤติกรรมการลงทุนของนักลงทุน ความแตกต่างในขนาดของตลาดเงินและสภาวะทางเศรษฐกิจ การแข่งขันที่ไม่สมบูรณ์ของตลาดเงินภายในประเทศ และความไม่เป็นจริงในเงื่อนไขเสมอภาคของฟิชเชอร์