ลักษณะเฉพาะเชิงสเปกตรัมของสีผิวคนไทย

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะเฉพาะของสีผิวคนไทย โดยการวัดค่าการสะท้อนแสงเชิงสเปกตรัมของสีผิว ที่ความยาวคลื่น 400-700 นาโนเมตร ทุกระยะห่าง 10 นาโนเมตร บริเวณ 6 ตำแหน่งบนร่างกาย ได้แก่ หน้าผาก แก้ม คาง หลังมือ แขนด้านนอก และแขนด้านใน ของกลุ่มตัวอย่างจำนวน 710 คน อายุตั้งแต่ 15 ปีขึ้นไป วิเคราะห์ค่าสีในระบบจำลองลักษณะสี CIECAM02 ภายใต้สภาวะ D65/10o ร่วมกับข้อมูลพื้นฐานของกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ เพศ อายุ ภูมิลำเนา และการออกกำลังกายกลางแจ้ง ผลการทดลองพบว่า สีผิวของคนไทยมีแนวโน้มไปทางสีเหลือง และมีความแตกต่างของความสว่างมาก ตั้งแต่ผิวสีขาวเหลืองจนถึงผิวสีแทน แสดงให้เห็นถึง ความหลากหลายด้านเชื้อชาติ ในส่วนของตำแหน่งบนร่างกายพบว่า บริเวณใบหน้ามีความสว่างมากกว่าบริเวณแขน ในขณะที่บริเวณแขนมีค่าความอิ่มตัวสีมากกว่า เพศหญิงมีผิวที่ขาวและซีดกว่าเพศชาย นอกจากเพศแล้วอายุเป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลต่อสีผิว พบว่า อายุที่เพิ่มขึ้นส่งผลให้ค่าความสว่างลดลง การทำกิจกรรมกลางแจ้งที่ต้องสัมผัสกับแสงแดดก็เป็นเหตุให้สีผิวมีความสว่างลดลง จากการวิเคราะห์ลักษณะของกราฟค่าการสะท้อนแสงพบว่า สีผิวมีค่าการสะท้อนแสงต่ำในช่วงความยาวคลื่นสั้น และมีค่าค่อย ๆ เพิ่มขึ้นในช่วงความยาวคลื่นที่ยาวขึ้น โดยมีการเปลี่ยนแปลงความชันของเส้นกราฟในช่วง 520-600 นาโนเมตร ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของสีผิว จากการวิเคราะห์กลุ่ม (cluster analysis) สามารถจำแนกสีผิวของกลุ่มตัวอย่างได้ 10 กลุ่ม ซึ่งลักษณะกราฟค่าการสะท้อนแสงของแต่ละกลุ่มมีรูปร่างคล้ายคลึงกัน ต่างกันที่ความสูงของกราฟ และจากการทดสอบด้วยวิธีทางสถิติพบว่า แต่ละกลุ่มมีความสว่างของสีผิวที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ผลการเปรียบเทียบค่าการสะท้อนแสงเชิงสเปกตรัมระหว่างสีผิวจริงกับสีผิวจำลอง (PANTONE SkinTone™ Guide) พบว่า มีความแตกต่างกัน และจะไม่เกิดปรากฏการณ์เมแทเมอริซึมเนื่องด้วยแหล่งกำเนิดแสง (illuminant metamerism)