ความต้านทานการสึกกร่อนของรอยโรคจุดขาวของเคลือบฟันที่แทรกซึมโดยเรซินต่อเครื่องดื่มที่มีฤทธิ์เป็นกรด

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาเปรียบเทียบผลของการสึกกร่อนของรอยโรคจุดขาวจำลองกับรอยโรคจุดขาวจำลองที่ถูกแทรกซึมโดยวัสดุเรซินไอคอน เมื่อสัมผัสกับเครื่องดื่มที่มีฤทธิ์เป็นกรด การศึกษานี้ได้รับอนุญาตจากคณะกรรมการพิจารณาจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เลขที่ 02/2011 เตรียมชิ้นตัวอย่างจากฟันกรามน้อยของมนุษย์จำนวน 80 ซี่ ทำการสุ่มฟันเป็น 4 กลุ่มทดลองตามชนิดเครื่องดื่มที่ออกแบบให้แช่ชิ้นฟันตัวอย่าง ดังนี้ 1) แช่เครื่องดื่มน้ำอัดลมโคล่า 2) แช่เครื่องดื่มน้ำส้มคั้น 3) แช่เครื่องดื่มเกลือแร่ และ 4) แช่น้ำปราศจากประจุ นำชิ้นฟันตัวอย่างมาแช่ในสารละลายสำหรับทำให้เกิดการสูญเสียแร่ธาตุ เพื่อสร้างรอยโรคจุดขาวจำลองของผิวเคลือบฟัน โดยให้ชิ้นที่หนึ่งที่มาจากฟันซี่เดียวกัน ใช้วัสดุเรซินจากผลิตภัณฑ์ไอคอน ส่วนชิ้นที่เหลือไม่ใช้วัสดุใด และทำการแช่ในเครื่องดื่มแต่ละชนิดดังที่กล่าวมา โดยแช่เครื่องดื่มก่อน 5 วินาที ตามด้วยแช่น้ำลายเทียม 5 วินาที สลับกันไปรวมทั้งหมด 10 รอบ ทำซ้ำแบบเดิมอีกสองรอบทุกๆ 6 ชั่วโมง วัดค่าปริมาตรและความลึกเฉลี่ยที่เกิดการสึกกร่อนของรอยโรคจุดขาว โดยใช้เครื่องวัดความหยาบพื้นผิวโปรไฟโลมิเตอร์ นำค่าปริมาตรและความลึกเฉลี่ยที่ได้มาทดสอบด้วยสถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง และสถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวร่วมกับสถิติการเปรียบเทียบเชิงซ้อนแบบแทมเฮน ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 ผลการศึกษานี้พบว่า กลุ่มที่ใช้ผลิตภัณฑ์เรซินไอคอนที่แช่เครื่องดื่มที่มีฤทธิ์เป็นกรด มีค่าเฉลี่ยของปริมาตร และความลึกในการสึกกร่อนของเคลือบฟัน มากกว่ากลุ่มที่ไม่ใช้ผลิตภัณฑ์เรซินไอคอนทุกกลุ่ม จากการทดสอบทางสถิติพบว่า การใช้ผลิตภัณฑ์เรซินไอคอน และชนิดของเครื่องดื่มมีผลต่อค่าเฉลี่ยของปริมาตร และความลึกในการสึกกร่อนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.0001) และยังเป็นปัจจัยร่วมทางสถิติ (p<0.0001)