ผลของทิวเมอร์เนคโครซิสแฟคเตอร์แอลฟาต่อการเพิ่มจำนวนของเซลล์ และการแปรสภาพเป็นเซลล์สร้างเนื้อเยื่อแข็งของเซลล์เนื้อเยื่อในโพรงฟันน้ำนมและฟันแท้มนุษย์

Abstract

วัตถุประสงค์ การศึกษานี้มีขึ้นเพื่อศึกษาผลของทิวเมอร์เนคโครซิสแฟคเตอร์แอลฟา (ทีเอ็นเอฟแอลฟา) ต่อการเหนี่ยวนำการซ่อมแซมเนื้อเยื่อในโพรงฟันฟันน้ำนมและฟันแท้มนุษย์ ในแง่ของการเพิ่มจำนวนเซลล์และการแปรสภาพเป็นเซลล์สร้างเนื้อเยื่อแข็ง วิธีวิจัย เซลล์จะถูกเพาะเลี้ยงจากเนื้อเยื่อในโพรงฟันของฟันน้ำนมและฟันแท้ที่ไม่มีรอยผุ และกระตุ้นด้วยทีเอ็นเอฟแอลฟาที่ความเข้มข้นต่างๆ การเพิ่มจำนวนเซลล์จะศึกษาด้วยเทคนิคเอ็มทีที และการแปรสภาพของเซลล์จะใช้การแสดงออกของเบสิกไฟโบรบลาสต์โกรทแฟคเตอร์ (บีเอฟจีเอฟ) ซอกซ์2 และเดนทีนไซอะโลฟอสโฟโปรตีน (ดีเอสพีพี) ด้วยวิธีรีเวอร์สทรานสคริปชัน-โพลีเมอรเรสเชนรีแอคชัน (อาร์ที-พีซีอาร์) ผลการศึกษา ทีเอ็นเอฟแอลฟาไม่มีผลต่อการเพิ่มจำนวนเซลล์ทั้งสองชนิด แต่การกระตุ้นเป็นเวลา 1 วัน จะเพิ่มการแสดงออกของบีเอฟจีเอฟได้ทั้งในเซลล์จากฟันแท้และฟันน้ำนม อีกทั้งเซลล์จากฟันแท้ยังเพิ่มการแสดงออกของซอกซ์2 ด้วย และเมื่อกระตุ้นเป็นเวลา 7 วัน จะพบการแสดงออกของดีเอสพีพีซึ่งเป็นตัวบ่งชี้ในการแปรสภาพของเซลล์เพิ่มขึ้นในเซลล์จากฟันแท้ ขณะที่พบการลดลงในเซลล์จากฟันน้ำนม สรุป ทีเอ็นเอฟแอลฟามีอิทธิพลต่อการแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับความเป็นเซลล์ต้นกำเนิด และการแปรสภาพเป็นเซลล์สร้างเนื้อเยื่อแข็ง โดยการกระตุ้นด้วยทีเอ็นเอฟแอลฟาในระยะสั้น ส่งเสริมความเป็นเซลล์ต้นกำเนิดมากขึ้นทั้งจากฟันแท้และฟันน้ำนม ส่วนการกระตุ้นในระยะยาว ฟันแท้มีแนวโน้มที่จะส่งเสริมการแปรสภาพไปเป็นเซลล์สร้างเนื้อเยื่อแข็ง ในขณะที่ฟันน้ำนมอาจมีการยับยั้งผลดังกล่าว อย่างไรก็ตามในการประยุกต์ใช้ในทางคลินิก จำเป็นจะต้องศึกษาในรายละเอียดเพิ่มเติมต่อไป