การบริโภคละครโทรทัศน์เกาหลีและการทำให้เป็นท้องถิ่นของวัยรุ่นไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการบริโภคละครโทรทัศน์เกาหลีของวัยรุ่นไทยและการทำละครโทรทัศน์เกาหลีให้เป็นท้องถิ่น โดยเก็บข้อมูลด้วยการสังเกตการณ์และสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่างที่เป็นวัยรุ่นชนชั้นกลางในเขตกรุงเทพมหานคร ที่มีอายุระหว่าง 12-23 ปี จำนวน 14 คน จากการศึกษาพบว่าการบริโภคละครโทรทัศน์เกาหลีของวัยรุ่นมีลักษณะดังนี้ 1. เป็นการบริโภคละครโทรทัศน์ในยุคอินเทอร์เน็ต ทำให้สามารถเข้าถึงละครโทรทัศน์เกาหลีได้รวดเร็วขึ้น 2. เป็นการบริโภคที่ต้องการจัดผังรายการเอง โดยต้องการดูอย่างต่อเนื่อง และรวดเร็วกว่าฟรีทีวี 3. เป็นการบริโภคที่ต้องใช้เงินจำนวนมาก รวมไปถึงการบริโภคสินค้าอื่นๆเช่น แฟชั่น ท่องเที่ยว เป็นต้น 4. เกิดเครือข่ายของการบริโภคละครโทรทัศน์เกาหลี เกิดกลุ่มแฟนคลับที่มีความสัมพันธ์กันอย่างหวงแหนและเหนียวแน่น 5. ละครโทรทัศน์เกาหลีคือชีวิตในฝัน ทำให้มีเกิดความรู้สึกต้องการประสบความสำเร็จในเรื่องชีวิตและความรักเหมือนในละคร การทำละครโทรทัศน์เกาหลีให้เป็นท้องถิ่นของวัยรุ่นพบว่าเกิดขึ้นใน 2 ลักษณะคือ 1. การทำให้เป็นท้องถิ่นในส่วนของการบริโภคได้แก่ การเป็นแฟนคลับ มีการบริโภคและการสร้างความหมายจากละครและการร่วมกิจกรรมแฟนคลับ ทำให้เกิดความรู้สึกเป็นเจ้าของและใกล้ชิดกับละครโทรทัศน์เกาหลีมากยิ่งขึ้น 2. การทำให้เป็นท้องถิ่นในส่วนของการผลิต ได้แก่การทำเว็บไซต์แฟนคลับเพื่อแสดงออกถึงระดับความชอบและแสดงออกถึงความสำคัญของผู้สร้างเว็บไซต์ในกลุ่มแฟน และการผลิตซับไตเติ้ลเพื่อตอบสนองความต้องการบริโภคอย่างรวดเร็วและลดอุปสรรคด้านภาษา อาจกล่าวได้ว่าการบริโภคละครโทรทัศน์เกาหลีของวัยรุ่นไทยนั้นมีลักษณะเป็นวัฒนธรรมป๊อปที่เกิดการมีส่วนร่วมและการสร้างความหมาย อีกทั้งยังเกิดการเรียนรู้นอกระบบ แต่มีข้อเสียคือเป็นวัฒนธรรมบริโภคนิยมที่ต้องเสียเวลาและเสียเงินมาก และเพื่อสนองความต้องการบริโภคอย่างรวดเร็วจึงทำให้เกิดการบริโภคและการผลิตแบบใต้ดินด้วย