ปัจจัยเชิงเหตุของความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ: การวิเคราะห์อภิมาน

Abstract

การวิเคราะห์อภิมานครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณลักษณะของงานวิจัยที่ศึกษาปัจจัยเชิงเหตุของความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ 2) เปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยดัชนีมาตรฐานจำแนกตามตัวแปรปัจจัย และคุณลักษณะงานวิจัย และ3) วิเคราะห์ค่าเฉลี่ยดัชนีมาตรฐานของปัจจัยเชิงเหตุ ประชากรที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ วิทยานิพนธ์ในระดับบัณฑิตศึกษา ตั้งแต่ พ.ศ. 2538-2558 จำนวน 44 เรื่อง เครื่องมือในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบประเมินคุณภาพงานวิจัยและแบบบันทึกคุณลักษณะงานวิจัย ที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการของ Glass, et al. (1987) ได้ค่าดัชนีมาตรฐานจำนวน 329 ค่า และวิเคราะห์ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยดัชนีมาตรฐานโดยใช้ t-test และOne-way ANOVA ผลการวิจัยพบว่า 1) คุณลักษณะของงานวิจัย พบว่า หน่วยงานที่มีการศึกษามากที่สุดคือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (ร้อยละ 38.6) เผยแพร่ในช่วงปี พ.ศ. 2541-2545 (ร้อยละ 38.6) เป็นงานวิจัยเชิงสหสัมพันธ์ (ร้อยละ 63.6) มีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (ร้อยละ 40.9) และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ด้วยสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (ร้อยละ 41) 2) ตัวแปรแหล่งที่มาของกลุ่มตัวอย่าง การสุ่มกลุ่มตัวอย่าง วิธีหาค่าความตรง ค่าความเที่ยงของความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ ระยะเวลาเก็บข้อมูล และคะแนนคุณภาพงานวิจัย ส่งผลให้เกิดความแตกต่างและความแปรปรวนของค่าดัชนีมาตรฐานของกลุ่มปัจจัยเชิงเหตุของความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ผลการวิเคราะห์ค่าเฉลี่ยดัชนีมาตรฐานของปัจจัยเชิงเหตุของความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ ประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ ด้านองค์การ ด้านลักษณะงาน ด้านผู้นำ และด้านปัจจัยส่วนบุคคล ซึ่งพบว่ามีค่าเฉลี่ยดัชนีมาตรฐาน เท่ากับ .476 .398 .379 และ.121 ตามลำดับ โดยมีตัวแปรสำคัญที่มีค่าเฉลี่ยดัชนีมาตรฐานสูงที่สุดในแต่ละด้าน ได้แก่ การเป็นโรงพยาบาลดึงดูดใจ (r =.637) คุณภาพชีวิตการทำงาน (r=.590) ความไว้วางใจในหัวหน้าหอผู้ป่วย (r=.461) และประสบการณ์การทำงาน (r=.192) ตามลำดับ