โพรโทคอลแบบปรับตัวสำหรับการสื่อสารแบบดีพีเอสเคในระบบสื่อสารไร้สายแบบร่วมมือ

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้นำเสนอวิธีการวิเคราะห์สมรรถนะของระบบสื่อสารไร้สายแบบร่วมมือมีอัตราการส่งข้อมูลแบบเต็มอัตราใช้การมอดูเลตแบบดีพีเอสเคในช่องสัญญาณที่มีการเกิดเฟดดิงราบแบบเรย์ลี โดยมีผู้ใช้งานในระบบทั้งหมด 3 คน เครื่องรับ 1 เครื่อง ผู้ใช้งาน 1 คน ทำหน้าที่เป็นผู้ส่งข้อมูล ผู้ใช้งานที่เหลือ 2 คน ทำหน้าที่ช่วยส่งต่อสัญญาณโดยทำการขยายและส่งต่อสัญญาณไปยังเครื่องรับ ส่วนแรกที่นำเสนอในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้คือ การวิเคราะห์หาค่าความน่าจะเป็นของการตัดสินบิตข้อมูลผิดพลาด เนื่องจากค่าความน่าจะเป็นของการตัดสินบิตข้อมูลผิดพลาดที่คำนวณได้มีความยุ่งยากและซับซ้อนมาก วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงได้นำเสนอค่าความน่าจะเป็นของการตัดสินบิตข้อมูลผิดพลาดโดยประมาณของการส่งข้อมูลซึ่งมีความซับซ้อนน้อย เพื่อนำไปใช้เป็นเงื่อนไขสำหรับการทำงานในโพรโทคอลแบบปรับตัว ส่วนที่สองที่นำเสนอในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้คือ การนำโพรโทคอลแบบปรับตัวมาใช้ในระบบสื่อสารไร้สายแบบร่วมมือที่นำเสนอเพื่อทำหน้าที่ในการเลือกจำนวนและระบุผู้ใช้งานที่จะทำหน้าที่ช่วยส่งต่อสัญญาณ รวมทั้งเลือกเส้นทางการส่งสัญญาณภายใต้สภาวะช่องสัญญาณที่เกิดการเฟดดิงราบแบบเรย์ลี โดยใช้หลักการเลือกเพื่อให้ได้ค่าความน่าจะเป็นของการตัดสินบิตข้อมูลผิดพลาดโดยประมาณที่ต่ำที่สุดในแต่ละช่วงเวลาที่ส่งข้อมูล จากผลการจำลองการทำงานของระบบพบว่าค่าอัตราความผิดพลาดบิตของระบบสื่อสารไร้สายแบบร่วมมือที่ใช้โพรโทคอลแบบปรับตัวมีค่าต่ำกว่า การส่งข้อมูลแบบไม่มีการเลือกเส้นทางการส่งสัญญาณ เนื่องจากการเลือกเส้นทางในแต่ละช่วงเวลานั้นระบบจะเลือกเส้นทางที่มีค่าความน่าจะเป็นของอัตราความผิดพลาดบิตที่ต่ำที่สุด จึงส่งผลทำให้ระบบมีค่าอัตราขยายไดเวอร์ซีตีเพิ่มขึ้น และทำให้อัตราความผิดพลาดบิตต่ำลง ในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ยังได้ศึกษาวิธีการจัดสรรกำลังส่งสำหรับผู้ใช้งานแต่ละคนและศึกษาถึงขีดจำกัดของสมรรถนะของระบบสื่อสารไร้สายแบบร่วมมือที่นำเสนอด้วย