ระดับการให้บริการภายใต้กระแสจราจรที่มีจักรยานยนต์ร่วมกับยานพาหนะชนิดอื่น

Abstract

การแก้ไขปัญหาการจราจรติดขัดในกรุงเทพมหานคร จำเป็นต้องมีตัวชี้วัดปริมารการจราจรเพื่อเป็นเกณฑ์ในการวัดระดับการให้บริการ ปัจจุบันประเทศไทยใช้เกณฑ์ของหน่วยงานประเทศสหรัฐอเมริกาTransport Research Board (TRB) เป็นเกณฑ์อ้างอิงซึ่งมีความแตกต่างในด้านกายภาพของถนนรวมถึงการขับขี่ของยานพาหนะ ซึ่งการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงระดับการให้บริการในมุมมองของผู้ขับขี่ภายใต้กระแสจราจรที่มีรถจักรยานยนต์ขับขี่ร่วมกับยานพาหนะชนิดอื่น และทำการเปรียบเทียบการประเมินระดับการให้บริการของผู้ขับขี่ภายใต้กระแสจราจรที่มีรถจักรยานยนต์ขับขี่ร่วมกับยานพาหนะชนิดอื่น ซึ่งในงานวิจัยผู้วิจัยได้ทำการเก็บข้อมูลผู้ที่เดินทางในกรุงเทพมหานครจำนวน 400 ตัวอย่าง ซึ่งแบ่งออกเป็น กลุ่มผู้ไม่มีประสบการณ์ในการขับขี่รถจักรยานยนต์ 289 คนและกลุ่มผู้มีประสบการณ์ในการขับขี่จำนวน 111 คน ซึ่งการเก็บข้อมูลผู้วิจัยใช้การเก็บข้อมูลจากแบบสอบถาม พร้อมทั้งเปิดวีดีทัศน์สถานการณ์จำลอง จำนวน 6 ระดับ ซึ่งได้แก่ ระดับคล่องตัวมาก ถึง ระดับติดมากสุด โดยผู้วิจัยใช้ปัจจัยในด้าน จำนวนช่องจราจร ร้อยละของรถจักรยานยนต์ในระดับ มุมมองที่ใช้ในการประเมินสภาพการจราจร เป็นปัจจัยที่ให้ในการศึกษาเพื่อหาความสัมพันธ์กับระดับการให้บริการ ซึ่งจากการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่างทั้ง 2 กลุ่ม สามารถประเมินสภาพการจราจรที่ได้รับชมจากวีดีทัศน์สถานการณ์จำลองที่สถานการณ์การวิเคราะห์สภาพการจราจรโดยรวมของยานพาหนะทั้งระบบและการวิเคราะห์สภาพการจราจรเฉพาะรถจักรยานยนต์ที่ขับขี่ร่วมกับยานพาหนะชนิดอื่น สามารถประเมินสภาพการจราจรออกได้เพียง 3 – 4 ระดับ ซึ่งกลุ่มตัวอย่างไม่สามารถที่จะรับรู้สภาพการจราจรในระดับติดขัดได้ และจากการศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างการวิเคราะห์สภาพการจราจรพบว่าตัวแปรที่มีผลต่อการประเมินระดับการให้บริการของทั้ง 2 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประสบการณ์ในการขับขี่รถยนต์และจำนวนช่องจราจร จากผลการศึกษาผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะให้มีการพัฒนาเกณฑ์ในการกำหนดระดับการให้บริการเพื่อใช้เป็นตัวชี้วัดระดับการให้บริการที่ของถนนที่สอดคล้องกับการรองรับปริมาณรถจักรยานยนต์ที่เพิ่มสูงขึ้นในปัจจุบัน