การตกแต่งหน่วงไฟและต้านการหลอมหยดผ้าพอลิเอสเทอร์โดยใช้ไดแอมโมเนียมไฮโดรเจนฟอสเฟต เบนโทไนต์ และอะลูมิเนียมไฮดรอกไซด์

Abstract

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการปรับปรุงสมบัติหน่วงไฟและการต้านหลอมหยดของผ้าพอลิเอสเทอร์โดยใช้สารแขวนลอยที่ประกอบด้วยเบนโทไนต์ปริมาณร้อยละ 10, 15, 20 และ 25 โดยน้ำหนัก สารละลายไดแอมโมเนียมไฮโดรเจนฟอสเฟตร้อยละ 3 โดยน้ำหนัก และ อะลูมิเนียมไฮดรอกไซด์ในปริมาณร้อยละ 5 และ 10 โดยน้ำหนัก ด้วยเทคนิคจุ่มอัด-อบด้วยความร้อน เนื่องจากสารแขวนลอยเบนโทไนต์ปริมาณตั้งแต่ร้อยละ 10 ขึ้นไป มีความหนืดสูงมากทำให้ยากต่อกระบวนการตกแต่ง ดังนั้นจึงเติมโซเดียมคลอไรด์ร้อยละ 4 ลงไปในสารแขวนลอยเบนโทไนต์ตั้งแต่ร้อยละ 10 ถึง 25 ซึ่งทำให้ความหนืดลดลงและการตกแต่งหน่วงไฟง่ายขึ้น จากนั้นนำผ้าพอลิเอสเทอร์ที่ผ่านและไม่ผ่านการตกแต่งหน่วงไฟมาทดสอบพฤติกรรมการติดไฟ พบว่าภายหลังการซัก 5 รอบ ผ้าพอลิเอสเทอร์มีสมบัติหน่วงไฟที่ดีกว่าก่อนนำไปซัก กล่าวคือสารตกแต่งหน่วงไฟที่ประกอบด้วยไดแอมโมเนียมไฮโดรเจนฟอสเฟตร้อยละ 3 หรืออะลูมิเนียมไฮดรอกไซด์ ในปริมาณร้อยละ 5 และ 10 เพียงอย่างเดียวยังคงหน่วงไฟได้ดีโดยไฟดับเองได้หลังนำแหล่งจุดไฟออกและต้านการหลอมหยดผ้าพอลิเอสเทอร์ได้ (ไม่มีการหลอมหยดเกิดขึ้น)เช่นเดิม และเช่นเดียวกันสารแขวนลอยเบนโทไนต์ร้อยละ 10 ขึ้นไปผสมกับโซเดียมคลอไรด์ร้อยละ 4 และที่นำไปผสมกับไดแอมโมเนียมไฮโดรเจนฟอสเฟตร้อยละ 3 หรือผสมกับอะลูมิเนียมไฮดรอกไซด์ ร้อยละ 5 และ 10 สามารถหน่วงไฟได้ดีโดยไฟดับเองได้หลังนำแหล่งจุดไฟออกและต้านการหลอมหยดผ้าพอลิเอสเทอร์ได้ทั้งๆที่ก่อนซักผ้าพอลิเอสเทอร์ยังคงติดไฟและลามไฟหลังจากนำแหล่งจุดไฟออกและมีการหลอมหยดเกิดขึ้น อาจเนื่องจากโซเดียมคลอไรด์ที่ทำให้ความหนืดของสารแขวนลอยเบนโทไนต์ลดลงและที่ติดไฟง่ายได้ถูกขจัดออกไปในขั้นตอนการซักนั่นเอง จากภาพถ่าย SEM ก็ได้บ่งชี้ว่าหลังการซัก 5 รอบ อนุภาคที่เกาะแทรกอยู่ระหว่างเส้นใยได้ถูกขจัดออกไปแต่ยังมีชั้นของสารหน่วงไฟเคลือบอยู่บนผิวเส้นใย อีกทั้งผลของ EDX ได้ยืนยันว่ายังคงมีองค์ประกอบเคมีของสารหน่วงไฟ (เบนโทไนต์ ไดแอมโมเนียมไฮโดรเจนฟอสเฟต หรืออะลูมิเนียมไฮดรอกไซด์) บนผิวเส้นใยดังกล่าว นอกจากนี้สารหน่วงไฟที่ตกแต่งบนผ้าพอลิเอสเทอร์ยังไม่มีผลต่อความขาวของผ้าอีกด้วย