ผลของอินฟราเรดเลเซอร์ต่อกล้ามเนื้อของหนูแรทที่ขาดเส้นประสาทมาเลี้ยง

Abstract

ได้ทำการศึกษาผลของแสงอินฟราเรดเลเซอร์ต่อกล้ามเนื้อ Tibialis anterior ของหนูแรทที่ขาดเส้นประสาทมาเลี้ยง ใช้หนูแรทเพศผู้น้ำหนัก 300-400 จำนวน 20 ตัว โดยแบ่งเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มละ 5 ตัว ได้แก่ กลุ่มควบคุม, กลุ่มท่ตัดเส้นประสาทออกโดยไม่ทำอะไรกับกล้ามเนื้อ, กลุ่มที่ตัดเส้นประสาทออกแล้วกระตุ้นด้วยไฟฟ้า หลังจากตัดเส้นประสาท 4 วันทำการกระตุ้น 1 วัน พัก 1 วัน และกลุ่มที่ตัดเส้นประสาทออกแล้วฉายแสงอินฟราเรดเลเซอร์ หลังจากตัดเส้นประสาท 4 วัน ทำการฉาย 1 วัน พัก 1 วัน หลักจากนั้น 90 วัน ตัดกล้ามเนื้อและนำชิ้นเนื้อไปตัดภายใต้ความเย็น -20℃ ทำการย้อมชิ้นเนื้อด้วยเทคนิค ATPase pH 9.5 ศึกษาชิ้นเนื้อภายใต้กล้องจุลทรรศน์ธรรมดา พลเซลล์กล้ามเนื้อ 2 ชนิด คิอ type I ติดสีจาง, type II ติดสีเข้ม วัดค่าเฉลี่ยของเส้นผ่าศูนย์กลางของเส้นใย กล้ามเนื้อ กลุ่มควบคุม type I 59.41 ± 3.65 um และ type II 34.35 ± 8.03 um, กลุ่มที่ตัดเส้นประสาทออกโดยไม่ทำอะไรกับกล้ามเนื้อ ไม่พบเส้นใย type I พบแต่เส้นใย type II มีค่าเฉลี่ยของเส้นผ่าศูนย์กลางของเส้นใยเท่ากับ 9.40 ± 2.16 um, กลุ่มที่ใช้กระแสไฟฟ้า type I มีค่าเฉลี่ยของเส้นผ่าศูนย์กลางของเส้นใยเท่ากับ 30.97± 14.76 um 2.16 um, และ type II มีค่าเฉลี่ยของเส้นผ่าศูนย์กลางของเส้นใยเท่ากับ 34.68 ± 3.98 um และกลุ่มที่ใช้แสงเลเซอร์ type I มีค่าเฉลี่ยของเส้นผ่าศูนย์กลางของเส้นใยเท่ากับ 15.91 ±1.88 um และ type II มีค่าเฉลี่ยของเส้นผ่าศูนย์กลางของเส้นใยเท่ากับ 11.10 ± 0.85 um ซึ่งพบว่า การใช้กระแสไฟฟ้ากระตุ้นกล้ามเนื้อของหนูแรทที่ขาดเส้นประสาทนั้น สามารถชะลอการฝ่อลีบของกล้ามเนื้อได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ค่า P<0.05 การใช้แสงอินฟราเรดเลเซอร์จากการสังเกตพบว่ามีบางกลุ่มเซลล์ของกล้ามเนื้อที่ไม่ฝ่อลีบแต่จากการคำนวณค่าทางสถิติแสงอินฟราเรดเลเซอร์ไม่สามารถช่วยชะลอฝ่อลีบของกล้ามเนื้อได้ โดยการฝ่อลีบของกล้ามเนื้อมีค่านัยสำคัญทางสถิติที่ >0.05