เจตคติต่อปัญหาสุขภาพจิตวัยรุ่นและการปรับตัว ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย กระทรวงศึกษาธิการ เขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเจตคติต่อปัญหาสุขภาพจิตวัยรุ่นและการปรับตัวของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย กระทรวงศึกษาธิการ เขตกรุงเทพมหานคร ความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติต่อปัญหาสุขภาพจิตวัยรุ่นและการปรับตัว และความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติต่อปัญหาสุขภาพจิตวัยรุ่นและการปรับตัว กับปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยด้านครอบครัว ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีสุ่มแบบชั้นภูมิ และสุ่มอย่างง่าย กลุ่มตัวอย่าง 11 โรงเรียน จำนวน 429 คน โดยส่งแบบสอบถามให้นักเรียนตอบด้วยตนเอง ใด้รับแบบสอบถามกสับคืนมา จำนวน 418 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 97.44 และข้อมูลนำมาวิเคราะห์ โดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ และการทดสอบไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่า โดยภาพรวมนักเรียนมีเจตคติต่อปัญหาสุขภาพจิตวัยรุ่นและการปรับตัวอยู่ในระดับปานกลาง เจตคติต่อปัญหาสุขภาพจิตวัยรุ่นและการปรับตัวมีความสัมพันธ์กันเชิงบวก (p<0.05) และปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ, ระดับการศึกษา, ผลการเรียนเฉลี่ย ปัจจัยด้านครอบครัว ได้แก่ ความสัมพันธ์ในครอบครัว, ลักษณะของครอบครัว, วิธีการอบรมเลี้ยงดู ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม ได้แก่ ขนาดโรงเรียน กฎระเบียบในโรงเรียน และการทำกิจกรรมกับกลุ่มเพื่อน มีความสัมพันธ์กับเจตคติต่อปัญหาสุขภาพจิตวัยรุ่นและการปรับตัวของนักเรียน (p<0.05) ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่า ควรมีการส่งเสริมเจตคติที่ดีต่อปัญหาสุขภาพจิต โดยนำทักษะชีวิตเกี่ยวกับการส่งเสริมสุขภาพจิตนักเรียนมาใช้ จะช่วยให้นักเรียนเกิดความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้องและมีเจตคติที่ดีต่อปัญหาสุขภาพจิต สามารถดำเนินชีวิตได้อย่างเป็นสุข