การหาปริมาณแคปไซซินและไดไฮโดรแคปไซซินในผลิตภัณฑ์พริกโดยคะพิลลารีอิเล็กโทรฟอริซิส

Abstract

ได้พัฒนาวิธีการวิเคราะห์และเปรียบเทียบการหาปริมาณของแคปไซซิน (CAP) และไดไฮโดรแคปไซซิน (DCAP) ด้วยไมเซลลาร์อิเล็กโทรไคเนทิกโครมาโทกราฟี (MEKC) และไมโครอิมัลชันอิเล็กโทรไคเนทิกโครมาโทรกราฟี (MEEKC) โดยการแยกของพีก CAP และ DCAP ออกจากสารอื่น ๆ ในตัวอย่างส่วนสกัดจากพริกได้สมบูรณ์โดยบัฟเฟอร์ของ MEKC ประกอบด้วยความเข้มข้นของบอเรตบัฟเฟอร์ 10 mM ที่ pH 9.2 ความเข้มข้นของโซเดียมโดเดกซิลซัลเฟต 60 mM เป็นไมเซลลาร์เฟสและอะซิโตไนไทรล์ 15% โดยปริมาตร อีกทั้งบัฟเฟอร์ของ MEKC สามารถเตรียมได้ง่ายกว่า MEEKC และใช้เวลาในการวิเคราะห์ที่เร็วกว่า ดังนั้นจึงเลือกใช้ MEKC สำหรับปริมาณวิเคราะห์ของ CAP และ DCAP ในตัวอย่างส่วนสกัดจากพริก สำหรับปริมาณรวมของ CAP และ DCAP ในตัวอย่างส่วนสกัดจากพริกที่วิเคราะห์ได้ด้วย MEKC มีค่าใกล้เคียงกับที่รายงานด้วยไฮเพอร์ฟอร์มานซ์ลิควิดโครมาโทกราฟี จากนั้นได้พัฒนาวิธีการเตรียมตัวอย่างซอสพริก สำหรับปริมาณวิเคราะห์แคปไซซินอยด์ (CAPs) ด้วย MEKC ที่ได้พัฒนาขึ้น โดยศึกษาและเปรียบเทียบผลของชนิดของตัวทำละลายอินทรีย์ที่ใช้สกัด (เอทิลอะซิเตตหรืออะซิโตไนเทรล์) แบบที่เติมเกลือและไม่เติมเกลือ พบว่าการสกัดตัวอย่างด้วยเอทิลอะซิเตตแบบเติมเกลือให้ประสิทธิภาพของการสกัด CAPs ที่ดีกว่า เมื่อศึกษาการสกัดด้วยวิธีนี้โดยใช้ซอสพริกเตรียมที่ประกอบด้วย CAPs ที่ 20, 50 และ 100 ppm (ug/g) พบว่าได้ recovery ในช่วง 96 ถึง 105% แสดงว่ามีความเที่ยงสูงทั้งภายในวัน (RSD < 3.7 %, n=5 batch) และต่างวันกัน (RSD < 2.5 % เป็นเวลา 5 วัน) เมื่อวิเคราะห์ตัอย่างซอสพริกจริง 22 ตัวอย่าง พบว่ามีปริมาณ CAPs ในช่วง 13 ถึง 262 ppm โดยที่ 7 ตัวอย่างมีปริมาณ CAPs มากกว่า 50 ppm ซึ่งเกินปริมาณจำกัดของสหภาพยุโรป นอกจากนี้ปริมาณ CAPs ที่วิเคราะห์ได้จากต่างยี่ห้อกันไม่มีความสัมพันธ์กับปริมาณพริกในซอสพริกและระดับความเผ็ดที่ระบุได้ ดังนั้น MEKC และวิธีการเตรียมตัวอย่างที่พัฒนาขึ้นนี้จึงเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของการวิเคราะห์ปริมาณ CAPs ในซอสพริก เพื่อความบุคมคุณภาพของผลิตภัณฑ์และเป็นข้อมูลความปลอดภัยของผู้บริโภคได้