การศึกษาเภสัชจลนศาสตร์ของไอเวอร์เมคตินในสุนัขภายหลังฉีดเข้าใต้ผิวหนังและการกิน

Abstract

การทดลองครั้งนี้เพื่อศึกษาเภสัชจลนศาสตร์ของยาไอเวอร์เมคติน (IVM) ในสุนัขภายหลังฉีดเข้าใต้ผิว หนังและโดยการกินและการประเมินความปลอดภัยในการใช้ยา วิธีการทดลอง แบ่งสุนัขเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 ให้สุนัขกิน IVM ขนาด 600 µg/Kg วันละครั้งติดต่อกัน 14 วัน(n=1) และให้กินยาเพียงครั้งเดียว (n=7) กลุ่มที่ 2 ฉีด IVM เข้าใต้ผิวหนังขนาด 800 µg/Kg สัปดาห์ละครั้งติดต่อกัน 4 สัปดาห์(n=2), 2 สัปดาห์ (n=7) และ 1 สัปดาห์ (n=4) วิเคราะห์ระดับยาในซีรั่มโดยใช้ HPLC และประเมินความปลอดภัยในการใช้ยา จากน้ำหนักตัว, CBC, SGOT และ SGPT ผลการทดลองพบว่า การกิน IVM เภสัชจลนศาสตร์ของยาเป็นแบบ two - compartmental model โดยมี cmax =392.8±33.6 ng/ml, Tmax =2.8 ± 0.2 hr, K=1.0+2.7 hr-1, α=0.193±0.059 hr-1, β =0.020±0.003 hr-1, Vd = 1 .3±0.14 L/Kg, CL = 0.05±0.07 L/Kg/hr. และ T1/2= 34.34±3.95 hr. เมื่อกินยาติดต่อกันนาน 14 วัน ยาเข้าสู่ระดับ steady state หลังได้รับยา 6 วัน และมีการสะสมเป็น 1.8 เท่าเปรียบเทียบกับการให้ยาครั้งแรก สำหรับการฉีดยาเข้าใต้ผิวหนังพบเภสัชจลนศาสตร์ของยาเป็นแบบ one - compartmental model โดยมี Cmax= 296.2±76.7 ng/ml, Tmax = 55.5±14.1 hr, Ka = 0.04+0.007 hr-1, Vd = 2.34±0.37 L/Kg, CL = 0.019±0.008 L/Kg/hr, kel = 0.007±0.003 hr-1 และ T1/2= 134.02+43.06 hr เมื่อใช้ยาสัปดาห์ละครั้งติดต่อกันนาน 4 สัปดาห์ ยาเข้าสู่ steady state หลังได้รับยา 3 สัปดาห์ และมีการสะสมเป็น 1-3 เท่าเปรียบเทียบกับการให้ยาครั้งแรก การฉีดยาเข้าใต้ผิวหนังสัปดาห์ละครั้งติดต่อกัน 2 สัปดาห์ ไม่แตกต่างจากการฉีดยาเพียงครั้งเดียว เมื่อเปรียบเทียบระหว่างการฉีดยาเข้าใต้ผิวหนังและการกินยาพบว่า Tmaxของการฉีดยาเข้าใต้ผิวหนังใช้เวลามากกว่าการกินอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p=0.004) แสดงว่า IVM ดูดซึมจากบริเวณไขมันใต้ผิวหนังได้ช้ากว่าจากทางเดินอาหาร เมื่อให้ยาซ้ำพบว่า c∞av และ c∞max ของการฉีดเข้าใต้ผิวหนังมีค่าน้อยกว่าการกินอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) เนื่องจากการฉีดยาเข้าใต้ผิวหนังมีระยะห่างของการให้ยายาวนานกว่าเมื่อประเมินความปลอดภัยในการใช้ IVM ภายหลังการกินพบความเป็นพิษต่อ CNS ได้แก่ การเดินเซ ซึม คลื่นไส้ แต่ไม่พบจากการฉีดเข้าใต้ผิวหนัง เนื่องจากการกินยาทำให้ ระดับยาในเลือดสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว สุนัขอาจปรับตัวไม่ทัน อย่างไรก็ตาม IVM ไม่ทำให้น้ำหนักตัว, CBC, SGOT และ SGPT ในสุนัขเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05)