การนำระบบแบ่งปันผลผลิต (Production Sharing) มาใช้ในการให้สิทธิสำรวจและผลิตปิโตรเลียมในประเทศไทย

Abstract

การให้สิทธิสำรวจและผลิตปิโตรเลียมของประเทศไทยใช้ระบบสัมปทาน (Concession) ตามพระราชบัญญัติปิโตรเลียม พ.ศ. 2514 แม้จะมีการแก้ไขกฎหมายหลายครั้งแต่ยังกงอยู่ในหลักการของการให้สิทธิในระบบสัมปทานอยู่เช่นเดิม โดยมิได้ศึกษาค้นคว้าถึงความเป็นไปได้ในการให้สิทธิสำรวจ และผลิตปิโตรเลียมในระบบอื่น เช่น ระบบแบ่งปันผลผลิต (Production Sharing) อันเป็นระบบการให้สิทธิที่ประเทศส่วนใหญ่ในโลกใช้อยู่ โดยเฉพาะประเทศในแถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เช่น ประเทศ อินโดนีเซีย และประเทศมาเลเซีย และประเทศฟิลิปปินส์ เป็นต้น. ระบบแบ่งปันผลผลิต (Production Sharing) เป็นระบบการให้สิทธิสำรวจและผลิตปิโตรเลียม ที่มีข้อได้เปรียบระบบสัมปทาน (Concession) หลายประการ ในการศึกษาเปรียบเทียบระบบสัมปทานของไทยกับระบบแบ่งปันผลผลิตแบบของมาเลเซียพบว่า ข้อให้เปรียบประการสำคัญที่ระบบแบ่งปันผลผลิตแบบของมาเลเซียมีอยู่เหนือระบบสัมปทานของไทย คือ ความยึดหยุ่น (flexibility) ของระบบแบ่งปันผลผลิตแบบของมาเลเซียที่มีมากกว่า เช่น วิธีการการแห้ไขเปลี่ยนแปลงข้อกำหนดในสัญญาที่มีความสะดวกรวดเร็วกว่า ซึ่งเหมาะสมกับสภาวะการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของการสำรวจและผลิตปิโตรเลียม อันเป็นการรักษาผลประโยชน์ทั้งของรัฐและเอกชนคู่สัญญาให้เป็นอย่างดี จึงสมควรที่จะนำระบบแบ่งปันผลผลิตมาใช้ในการให้สิทธิสำรวจและผลิตปิโตรเลียมในประเทศไทยและความเหมาะสมของลักษณะการนำระบบแบ่งปันผลผลิตมาใช้ในการให้สิทธิสำรวจและผลิตปิโตรเลียมในประเทศไทยคือ การเปลี่ยนแปลงจากระบบสัมปทานไปใช้ระบบแบ่งปันผลผลิต