การศึกษาผลของความโค้งที่มีต่อการถ่ายเทความร้อนและความเสียดทาน ในท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่น

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ วิเคราะห์ผลจากความโค้งของท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่น ที่มีต่อการถ่ายเทความร้อนและความเสียดทาน โดยพลังงานความร้อนที่ให้แก่ท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่นเป็นแบบค่าความร้อนต่อหน่วยพื้นที่คงที่ ในช่วงการไหลของอากาศแบบปั่นป่วน ที่เรย์โนลด์นัมเบอร์ตั้งแต่ 30,000 ถึง 120,000 รวมถึงพิจารณาผลของความหมายและผลกระทบที่ปากทางเข้า กลุ่มตัวอย่างของท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่นที่ใช้ทดสอบมีทั้งหมด 4 กลุ่มคือ ท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่นวางตัวในแนวตรง ความยาว 0.5 เมตร ท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่นวางตัวในแนวตรง ความยาว 1 เมตร ท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่นวางตัวในแนวโค้ง มุม 90 ความยาว 0.5 และท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่นวางตัวในแนวโค้ง มุม 90 ความยาว 1 เมตร จากผลการวิจัยพบว่า 1. ในท่อที่วางตัวแนวตรง ค่านัสเซลท์นัมเบอร์เฉลี่ยมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเมื่อท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่นมีความยาวลดลง โดยพิจารณาที่ระยะแอมปริจูดและอัตราการไหลเดียวกัน 2. ในท่อที่วางตัวแนวโค้ง ค่านัสเซลท์นัมเบอร์เฉลี่ยมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น เมื่อท่ออะลูมิเนียมยืดหยุ่นมีรัศมีความโค้งลดลง โดยพิจารณาที่ระยะแอมปริจูดและอัตราการไหลเดียวกัน 3. ในท่อที่วางตัวแนวโค้งและแนวตรง ค่านัสเซลท์นัมเบอร์เฉลี่ยมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเมื่อระยะแอมปริจูดของท่อมีค่าเพิ่มขึ้น โดยพิจารณาที่ความยาวท่อและอัตราการไหลเดียวกัน 4. ค่านัมเซลท์นัมเบอร์เฉลี่ยของท่อที่วางตัวในแนวโค้ง 90 จะสูงกว่าท่อที่วางตัวในแนวตรงประมาณ 175% เมื่อพิจารณาที่ ความยาวท่อ ระยะแอมปริจูด และอัตราการไหลเดียวกัน 5. ในท่อที่วางตัวแนวตรงเมื่อความยาวท่อมีค่าสูงขึ้น ค่าความดันลดมีแนวโน้มสูงขึ้น เมื่อพิจารณาที่ระยะแอมปริจูด และอัตราการไหลวเดียวกัน 6. ในท่อที่วางตัวแนวโค้งเมื่อรัศมีความโค้งมีค่าสูงขึ้น ค่าความดันลดมีแนวโน้มสูงขึ้นเมื่อพิจารณาที่ระยะแอมปริจูด และอัตราการไหลเดียวกัน 7. ในท่อที่วางตัวแนวโค้งและแนวตรงเมื่อระยะแอมปริจูดเพิ่มขขึ้น ค่าความดันลดมีแนวโน้มสูงขึ้นเมื่อพิจารณาที่ความยาวท่อและอัตราการไหลเดียวกัน 8. ค่าความดันลดในท่อโค้ง มุม 90 มีค่าสูงกว่าท่อที่วางตัวในแนวตรงประมาณ 250% เมื่อพิจารณาที่ระยะแอมปริจูด ความยาวท่อ และอัตราการไหลเดียวกัน