ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการซื้อขายสินค้าเกษตรล่วงหน้าศึกษากรณีข้าว และยางพารา

Abstract

ประชากรของประเทศส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมและบางส่วนประกอบการเกี่ยวกับอุตสาหกรรมการเกษตร หรือประกอบธุรกิจเกี่ยวกับสินค้าเกษตร สินค้าเกษตรที่สำคัญได้แก่ ข้าวและยางพารา อย่างไรก็ตาม ปัญหาของสินค้าที่เกิดขึ้นคือ ราคาสินค้าดังกล่าวมีความพันผวนสูง ทำให้เกิดความเสี่ยงทางด้านราคาแก่เกษตรกรและผู้ประกอบการอื่น ๆ แนวทางประการหนึ่งในการแก้ไขปัญหาดังกล่าวคือ การจัดระบบให้มีการวางแผนการผลิตและกำหนดราคาสินค้าล่วงหน้า เช่น การทำสัญญาซื้อขายล่วงหน้าสำหรับสินค้าดังกล่าว ในปัจจุบันยังไม่มีกฎหมายเกี่ยวกับการซื้อขายสินค้า เกษตรล่วงหน้าที่เป็นระบบ นอกจากนี้การซื้อขายสินค้าเกษตรล่วงหน้าที่สำคัญสองประเภทคือ ข้าวและยางพารา ยังประสบปัญหาความชอบด้วยกฎหมายในการซื้อขายข้าวล่วงหน้า ทั้งนี้ ตามประกาศกระทรวงเกษตราธิการ เรื่อง ห้ามตกข้าวแก่ชาวนา จ.ศ. 1239 และพระราชบัญญัติการค้าข้าว2489 สำหรับสินค้าข้าว และพระราชบัญญัติควบคุมยาง พ. ศ. 2481 สำหรับสินค้ายางพารา เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาการซื้อขายสินค้าล่วงหน้าทั้งสองประเภทจากการศึกษาพบว่าการแก้ไขกฎหมายทั้งสามฉบับไม่ก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่การพัฒนาระบบการซื้อขายสินค้าเกษตรล่วงหน้าเพราะปัญหาทางกฎหมายในการพัฒนาระบบการซื้อขายสินค้าเกษตรล่วงหน้ามิได้มีเพียงปัญหาความชอบด้วยกฎหมายตามกฎหมายตามที่กล่าวมาข้างต้นแต่ เพียงประการเดียว แต่ยังมีปัญหาการเข้ามามีบทบาทในระบบการซื้อขายสินค้าล่วงหน้าขององค์กร และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต่าง ๆ ตลอดจนประเด็นนิติสัมพันธ์ระหว่างคู่กรณีต่าง ๆ ดังนั้น จึงเห็นสมควรให้มีการตรากฎหมายเกี่ยวกับการซื้อขายสินค้าล่วงหน้าทั้งระบบ โดยมีโครงสร้างทางกฎหมายที่สำคัญ ดังนี้ คือ การจัดองค์กรที่ทำหน้าที่กำกับดูแลการประกอบกิจการซื้อขายสินค้าล่วงหน้า องค์กรที่เกี่ยวข้องกับการซื้อขายสินค้าล่วงหน้า เช่น ตลาด สำนักหักบัญชี นายหน้า สมาคม เกี่ยวเนื่องกับธุรกิจซื้อขายสินค้าล่วงหน้า ตลอดจนการดำเนินงานของตลาดซื้อขายสินค้าล่วงหน้า การกระทำที่ไม่เป็นธรรมในการซื้อขายสินค้าเกษตรล่วงหน้า เป็นต้น