การศึกษาการใช้การเล่นบำบัดต่อพัฒนาการด้านสังคมและภาษาของเด็กออทิสติก โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาแบบกลุ่มเดียววัดผลก่อนและหลัง (One Group Pretest-Postest) มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบพัฒนาการด้านสังคมและภาษาของเด็กออทิสติก ก่อนและหลังการใช้การ เล่นบำบัด กลุ่มตัวอย่าง คือ เด็กออทิสติก อายุ 3-6 ปีที่มีคุณสมบัติตามที่กำหนดและเข้ารับการรักษา แบบผู้ป่วยนอก แผนกจิตเวชเด็กและวัยรุ่น โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ คู่มือการเล่นบำบัดสำหรับเด็กออทิสติกซึ่งปรับจากคู่มือการ เล่นบำบัดที่สร้างโดย วิมล เนติวิธวรกุล(2548) ตามแนวคิดของ Beyer และ Gammeltoft (2001) กลุ่มตัวอย่างได้รับการเล่นบําบัดจากผู้ศึกษาเป็นรายบุคคล จํานวน 5 ครั้ง และเป็นรายกลุ่ม 1 ครั้ง รวมระยะเวลา 3 สัปดาห์ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบวัดพัฒนาการด้านสังคมและภาษาของเด็ก ออทิสติกซึ่งได้รับการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ค่าความเที่ยงโดยครอนบาค แอลฟาของแบบวัดพัฒนาการด้านสังคมและภาษาของเด็กออทิสติก เท่ากับ .80 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติพรรณนา และสถิติทดสอบที่ (Paired t-test) ผลการศึกษาที่สําคัญ มีดังนี้ พัฒนาการด้านสังคมและภาษาของเด็กออทิสติก หลังการใช้การเล่นบําบัดสูงกว่าก่อนการใช้ การเล่นบําบัด อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05