ผลการสอนโดยใช้หุ่นจำลองทารกแรกเกิดร่วมกับการมีปฎิสัมพันธ์ ระหว่างบิดาและมารดา ต่อความรู้ เจตคติ และทักษะของบิดาในการดูแลทารกแรกเกิด

Abstract

เพื่อศึกษา ความรู้ เจตคติ และทักษะ ในการดูแลทารกแรกเกิด ของบิดาที่ได้รับการสอนโดยใช้หุ่นจำลองทารกแรกเกิดร่วมกับการมีปฏิสัมพันธ์ ระหว่างบิดาและมารดา และเพื่อเปรียบเทียบ ความรู้ เจตคติ และทักษะในการดูแลทารกแรกเกิดของบิดาที่ได้รับการสอนโดยใช้หุ่นจำลองทารกแรกเกิดร่วมกับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างบิดาและมารดากับการสอนตามปกติ กลุ่มตัวอย่างคือ บิดาที่มีบุตรคนแรกที่พาภรรยามารับบริการที่แผนกสูติกรรมในโรงพยาบาลกาฬสินธุ์จำนวน 30 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มทดลอง 15 คน ได้รับการสอนโดยการบรรยาย สาธิตเรื่องการดูแลทารกแรกเกิด และใช้หุ่นจำลองทารกแรกเกิดประกอบการเรียนการสอนร่วมกับการจัดให้บิดามีปฏิสัมพันธ์กับมารดาและทารกในขณะฝึกทักษะการดูแลทารกแรกเกิด กลุ่มควบคุม จำนวน 15 คน ซึ่งได้รับการสอนโดยการบรรยาย สาธิตในเรื่องการดูแลทารกแรกเกิด และใช้หุ่นจำลองทารกแรกเกิดประกอบการเรียนการสอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แผนการสอน หุ่นจำลองทารกแรกเกิด ภาพพลิก คู่มือปฏิสัมพันธ์สำหรับคุณพ่อ คุณแม่ แบบทดสอบความรู้ แบบวัดเจตคติ แบบสังเกตทักษะการดูแลทารกแรกเกิด และแบบสังเกตทักษะการมีปฏิสัมพันธ์ในการดูแลทารกแรกเกิด ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. คะแนนเฉลี่ยความรู้ เจตคติ และทักษะ ในการดูแลทารกแรกเกิดของบิดาที่ได้รับการสอนโดยใช้หุ่นจำลองทารกแรกเกิดร่วมกับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างบิดาและมารดาภายหลังการสอนสูงกว่าก่อนการสอน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01. 2. คะแนนเฉลี่ยความรู้ เจตคติ และทักษะ ในการดูแลทารกแรกเกิดของบิดาที่ได้รับการสอนโดยใช้หุ่นจำลองทารกแรกเกิดร่วมกับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างบิดาและมารดาภายหลังการสอนสูงกว่าบิดาที่ได้รับการสอนตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01