Abstract:
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษของนิสิตต่างกลุ่มคณะวิชา ที่เรียนรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับสาขาวิชาการอ่าน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ตัวอย่างประชากรเป็นนิสิตชั้นปีที่ 2 ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 465 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างจากนิสิต 7 คณะ คิดเป็นร้อยละ 30 นิสิตเหล่านี้กำลังศึกษารายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับสาขาวิชาการเขียน (EAP II) ของปีการศึกษา 2528 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย ผลการสอบสัมฤทธิผลในการเรียนภาษาอังกฤษพื้นฐาน 2 (EF II) และรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับสาขาวิชาการอ่าน (EAP I) แบบทดสอบความเข้าใจในการอ่านภาษาอังกฤษ 3 ชุด และแบบสอบถามที่ประกอบด้วยคำถาม 3 ส่วนคือ ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับผู้กรอกแบบสอบถาม ข้อมูลเพื่อการประเมินทัศนคติและแรงจูงใจ ผลที่ได้จากการวิจัยได้นำมาวิเคราะห์ค่าทางสถิติโดยใช้การวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ปรากฏปลดังนี้ 1. นิสิตกลุ่มคณะมนุษยศาสตร์ กลุ่มคณะวิทยาศาสตร์ และกลุ่มคณะสังคมศาสตร์ มีความสัมพันธ์ในทางบวกกับความสามารถในการอ่านระดับสื่อสารและวิจารณ์ แต่เมื่อเปรียบเทียบกันทั้ง 3 กลุ่มคณะแล้ว กลุ่มคณะวิทยาศาสตร์ มีความสามารถน้อยในการอ่านระดับถ่ายโอน นอกจากนี้กลุ่มคณะมนุษยศาสตร์ยังมีความสามารถสูงในการเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับสาขาวิชาการอ้าน (EAP I) 2. นิสิตคณะนิเทศศาสตร์มีความสามารถในการอ่านสูงทั้ง 3 ระดับ คือ ระดับถ่ายโอน ระดับสื่อสาร และระดับวิจารณ์ 3.สัมฤทธิผลในการเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับสาขาวิชาการอ่าน (EAP I) มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษระดับนสื่อสารสูงที่สุด และมีความสัมพันธ์กับความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษระดับวิจารณ์ต่ำที่สุด 4. อายุและการไปต่างประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษสื่อความหมาย มีผลในทางลบต่อสัมฤทธิผลในการเรียนภาษาอังกฤษดสำหรับสาขาวิชาการอ่าน 5. สัมฤทธิผลของรายวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน และรายวิชาภาษาอังกฤษสำหรับสาขาวิชาการอ่าน มีความสัมพันธ์กันปานกลาง 6. นิสิตเพศชายและเพศหญิงมีความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษระดับถ่ายโอน ระดับสื่อสาร และระดับวิจารณ์ แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญ