ความสัมพันธ์ระหว่างระบบโทรคมนาคมต่อการลงทุนโดยตรง จากต่างประเทศในประเทศไทย

Abstract

การลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศในประเทศกำลังพัฒนา นับว่าเป็นหนทางหนึ่งในการพัฒนาประเทศ ดังนั้น ปัจจัยที่ดึงดูดการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศจึงมีความสำคัญ ซึ่งปัจจัยทางด้านโครงสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจ ถือว่าเป็นปัจจัยหนึ่งที่ดึงดูดให้เกิดการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ และปัจจัยทางด้านโครงสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจนี้ สามารถแบ่งออกเป็นระบบสาธารณูปโภคและระบบโทรคมนาคม จึงทำให้เกิดการศึกษานี้ขึ้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงความสัมพันธ์ของระบบโทรคมนาคม ที่มีต่อการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ และเปรียบเทียบผลที่เกิดกับการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ ระหว่างระบบโทรคมนาคมและระบบสาธารณูปโภคในพื้นที่ต่างๆ ของประเทศไทย ในการศึกษาจะใช้เทคนิค Cointegration และ Error correction model (ECM) โดยเลือกพื้นที่ในการศึกษา 3 ภาค ได้แก่ ภาคกลาง ภาคเหนือ และภาคใต้ และในแต่ละภาคจะเลือกศึกษาภาคละ 3 จังหวัด โดยใช้อัตราการเจริญเติบโตของรายได้ที่แตกต่างกันเป็นเกณฑ์ ข้อมูลที่นำมาใช้ในการศึกษาเป็นข้อมูลในระดับทุติยภูมิระหว่างปี ค.ศ. 1982 ถึงปี ค.ศ. 1994 จากผลการศึกษาพบว่าไม่สามารถสรุปได้ว่า ระบบโทรคมนาคมมีความจำเป็นต่อการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ เนื่องจากว่าระบบโทรคมนาคม มีผลต่อการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศในบางจังหวัดเท่านั้น ส่วนระบบสาธารณูปโภคจะมีผลต่อการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ ในเกือบทุกจังหวัด ในการศึกษาพบว่าปัจจัยต่างๆ ที่นำมาศึกษามีความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพในระยะยาว (Cointegrated) กับการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศในทั้ง 9 จังหวัด แต่จะพบว่ารูปแบบของแบบจำลองจะแตกต่างกันออกไปในแต่ละจังหวัด และผลการทดสอบการปรับตัวในระยะสั้นด้วยวิธี ECM สรุปได้ว่าในระยะสั้นหากเกิดการเปลี่ยนแปลงในปัจจัยต่างๆ นอกเหนือจากที่มีในแบบจำลองจะไม่ทำให้ดุลยภาพในระยะยาวเปลี่ยนแปลงไป เนื่องจากในการศึกษาพบว่าตัวแปรอิสระมีความสัมพันธ์กันมาก ทำให้เกิดปัญหา Multicolliinearity อย่างไรก็ตามจากผลการศึกษาได้ข้อสรุปว่า รัฐบาลควรขยายระบบสาธารณูปโภคต่อไป ในขณะที่ควรขยายระบบโทรคมนาคมไปพร้อมๆ กัน เพราะก็ยังถือว่าเป็นปัจจัยหนึ่งที่ก่อให้เกิดการลงทุนโดยตรง จากต่างประเทศในบางจังหวัด เพื่อที่จะสร้างพื้นที่ในประเทศไทยเป็นพื้นที่ๆ น่าลงทุนต่อไป